Jan Joachim Kampenhausen

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Joachim (Jan Mikołaj, vel Jan Michał) Kampenhausen (Campenhausen) herbu własnego (ur. 17 września 1680 roku w Rydze[1], zm. w 1742 roku) – generał major wojsk koronnych od 1720 roku, podkomorzy parnawski w latach 1722-1731, pułkownik regimentu piechoty hetmańskiego w latach 1718-1742, komendant Kamieńca Podolskiego w latach 1737-1738.

Delegat i konsyliarz województwa pomorskiego w konfederacji dzikowskiej w 1734 roku[2].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Wywodził się ze szwedzkiej szlachty z terenu Inflant. W 1710 roku w Międzyborzu poślubił Łucję Mariannę Dessier (Dessyeur). Miał z nią pięcioro dzieci: Klaudię (żonę Michała Wielowiejskiego, cześnika żytomierskiego), Teresę Juliannę (żonę Tomasza Grzegorza Dembowskiego, podkomorzego płockiego), Antoninę Emerencjannę (zakonnicę, bernardynkę w Warszawie), Ignacego (starostę sieleckiego, męża Konstancji Cieszkowskiej) i Jana Atanazego (męża Eleonory Czernickiej i Marianny Rościszewskiej, m.in. właściciela wsi Łukomie)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Andrzej Sikorski, Spolonizowane rodziny inflanckie - Kampenhausenowie [online], www.bkpan.poznan.pl [dostęp 2024-01-26].
  2. ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, s. M.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 466.
  • Urzędnicy inflanccy XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Mikulski i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 219.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Joachim_Kampenhausen&oldid=72756916”