Jan Narkiewicz-Jodko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Narkiewicz-Jodko
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1929
Kuncewszczyzna

Data śmierci

9 stycznia 2022

profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater

Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu

Doktorat

1964
Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu

Habilitacja

1972
Akademia Rolnicza w Poznaniu

Profesura

1983

Jan Narkiewicz-Jodko (ur. 31 grudnia 1929 w Kuncewszczyźnie koło Nieświeża[1], zm. 9 stycznia 2022[2][3]) – polski doktor habilitowany i profesor nauk rolniczych[4].

Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu agronomii, entomologii stosowanej oraz ochrony roślin[5]. Obiektem jego zainteresowań naukowych są biologiczne podstawy ochrony roślin przed szkodnikami, a dokładniej integrowane metody ochrony roślin warzywnych[1]. Wykładowca i profesor emerytowany w Instytucie Warzywnictwa im. Emila Chroboczka w Skierniewicach[1][5]. Członek Rady Naukowej Instytutu Ochrony Roślin i Instytutu Warzywnictwa[1]. Był również członkiem Komitetu Ochrony Roślin PAN oraz Sekcji Ogrodniczej Komitetu Badań Naukowych[1]. Kierownik Zakładu Ochrony Roślin Instytutu Warzywnictwa[1].

Wyjaśnił wpływ zadrzewień śródpolnych i skrajów lasów na występowanie szkodników roślin uprawnych[1]. Opracował biologiczne podstawy zwalczania wielu szkodników warzyw, uwzględniając ograniczenie ujemnych skutków chemizacji środowiska[1]. Brał udział w opracowaniu ogólnopolskich programów ochrony roślin warzywnych[1].

Tytuł inżyniera uzyskał w 1952 roku na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu[1]. Rok później na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu został magistrem[1]. Na UP w Poznaniu (wcześniej funkcjonującym pod nazwą Wyższa Szkoła Rolnicza i Akademia Rolnicza) uzyskał stopień doktora i doktora habilitowanego[1]. Tytuł profesora nadano mu w 1983 roku[1].

Autor 225 publikacji, w tym 40 prac naukowych, skryptów i rozdziałów książek[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]