Jaskinia Słowiańska-Drwali
49°32′03″N 21°41′25″E/49,534278 21,690408| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
601 m |
| Głębokość |
23,8 m |
| Deniwelacja |
23,8 m |
| Wysokość otworów |
365 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku N |
| Data odkrycia |
14 grudnia 2003 |
| Ochrona i dostępność |
Obszar Natura 2000 Osuwiska w Lipowicy |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bn-09.70 |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 49°32′03″N 21°41′25″E/49,534278 21,690408
| |
Jaskinia Słowiańska-Drwali – duża jaskinia pseudokrasowa w masywie Kielanowskiej Góry w Beskidzie Niskim. Długość korytarzy 601 m, deniwelacja 23,8 m. Jest najdłuższą znaną jaskinią Beskidu Niskiego i szóstą co do długości jaskinią całych polskich Karpat fliszowych (stan na 23 sierpnia 2017)[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znajduje się w południowo-wschodnich zboczach Kilanowskiej Góry, w miejscowości Lipowica w gminie Dukla. Leży na terenie wielkiego osuwiska (tzw. „południowego”), powstałego w 1957 r. po zachodniej stronie szosy z Dukli do Barwinka. Otwór wejściowy średnicy ok. 40 cm leży na wysokości 365 m n.p.m.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia została odkryta 14 grudnia 2003 r. podczas „Speleoobozu”, zorganizowanego w Jaśliskach, w którym brało udział blisko 30 osób z różnych speleoklubów polskich oraz ze słowackiego klubu z Preszowa. W wyniku kilku akcji pomiarowych przeprowadzonych w późniejszym okresie przez członków różnych klubów jaskiniowych osiągnięto w niej do 2004 r. 483,5 m długości oraz 23,8 m głębokości[2]. W następnych latach dalsze prace eksploatacyjne zwiększyły długość znanych korytarzy do 601 m.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Od otworu wejściowego do Sali Błotnej prowadzi kilkumetrowej głębokości studnia. Biegnące od niej ciągi jaskiniowe stanowią plątaninę biegnących w różnych kierunkach korytarzy i mniejszych szczelin, sal i studni, wśród których w dolnych partiach wyróżnia się Chłodna Sala, w której zimą tworzy się bogata lodowa szata naciekowa. Z Korytarza Naciekowego prowadzi niedostępne dla człowieka połączenie z sąsiednią Jaskinią Stalaktytową. Jaskinia posiada również drugie wejście – ciaśniejsze i trudniejsze do lokalizacji od głównego.
Jaskinia stanowi miejsce zimowania kilku rzadkich gatunków nietoperzy.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Nie jest przystosowana do zwiedzania turystycznego.
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia Słowiańska-Drwali znajduje się w obrębie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natury 2000 „Osuwiska w Lipowicy”[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Baza Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych. Speleoklub Bielsko-Biała. [dostęp 2017-08-24].
- ↑ Grzegorz Klassek, Tomasz Mleczek: Eksploracja i inwentaryzacja jaskiń polskich Karpat Fliszowych (październik 2003 r.- sierpień 2004 r.) [w:] "Materiały 38. Sympozjum Speleologicznego", Zakopane 07-10.10.2004 r., s. 53-55
- ↑ Plan zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Osuwiska w Lipowicy PLH180044. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie. [dostęp 2017-08-24].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Więcej o Jaskini Słowiańskiej-Drwali
- Szkic techniczny Jaskini Słowiańskiej-Drwali
- Jaskinia Słowiańska-Drwali. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.
