Jean Gustave Courcelle-Seneuil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Gustave Courcelle-Seneuil
Ilustracja
Data urodzenia

1813

Data śmierci

1892

Zawód, zajęcie

ekonomista

Narodowość

Francuz

Jean Gustave Courcelle-Seneuil (22 grudnia 1813, 29 czerwca 1892) – francuski ekonomista, dziennikarz i przedsiębiorca. Uważany jest za pioniera ekonomii klasycznej i liberalizmu gospodarczego w Chile[1][2][3].

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Courcelle-Seneuil urodził się w Senouillac (Dordogne, Francja) 22 grudnia 1813 r.[4] Uczęszczał do Królewskiego Kolegium na Uniwersytecie w Poitiers, a później do Uniwersytetu Paryskiego, gdzie w 1835 r. uzyskał dyplom magistra prawa[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1835 roku został prawnikiem. Później zajmował się prowadzeniem przedsiębiorstwa w Dordogne. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie został redaktorem naczelnym Journal des économistes.

Po zamachu stanu Ludwika Napoleona Bonapartego w 1851 r. Courcelle-Seneuil udał się do Chile na zaproszenie chilijskiego rządu. Został mianowany profesorem ekonomii politycznej i konsultantem w Ministerstwie Finansów chilijskiego rządu[6]. W czerwcu 1855 r. rozpoczął pracę akademicką w Instituto Nacional General José Miguel Carrera, a rok później dołączył jako wykładowca filozofii i nauk humanistycznych na Universidad de Chile. Będąc silnym zwolennikiem leseferyzmu, jego idee ekonomiczne wpłynęły na nowe pokolenie ekonomistów i politykę gospodarczą Chile w tamtym czasie. Miał znaczny wpływ na prominentnych członków chilijskiej elity[7].

W 1858 r. rząd chilijski wysłał Courcelle-Seneuila z powrotem do Europy jako sekretarza i doradcę delegacji, która starała się o pożyczkę na budowę krajowej sieci kolei w Chile. W tym okresie napisał swoje najważniejsze dzieło Traité théorique et pratique d’économie politique.

W 1863 r. powrócił do Francji. W 1879 r. został wybrany na członka Rady Stanu, był głównym wykładowcą (maître de conférences) ekonomii politycznej w École normale supérieure w Paryżu w latach 1881–1883, a w 1882 r. został wybrany na członka Académie des Sciences Morales et Politiques (Akademia Nauk Moralnych i Politycznych) w Instytucie Francji.

Napisał liczne książki oraz artykuły naukowe i prasowe na temat ekonomii, nauk społecznych i prawa. Jako jeden z nielicznych ekonomistów (nawet wśród leseferystów) tamtych czasów Courcelle-Seneuil był przeciwnikiem bankowości centralnej i zwolennikiem wolnej bankowości, czyli systemu, w którym banki podlegałyby zwykłym przepisom prawa handlowego, a nie specjalnym przepisom prawa bankowego i państwowej kontroli[8]. W swoich pracach zwalczał maltuzjanizm, w swoich poglądach socjologicznych głosił relatywizm kulturowy bliski szkole historycznej. Wraz z pracami Arweda Emminghausa i Arnolda Lindwurma jest uważany za pioniera nowoczesnego zarządzania biznesem. Jego Manuel des affaires (Podręcznik biznesu), opublikowany po raz pierwszy w 1855 r., jest pierwszą systematyczną pracą naukową na temat zarządzania i praktyki prowadzenia biznesu.

Jego najważniejszym uczniem był ekonomista André Liesse (1854-1944), profesor ekonomii i pierwszy dyrektor Institut de Technique Comptable na Conservatoire national des arts et métiers.

Courcelle-Seneuil zmarł 29 czerwca 1892 roku w Paryżu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Lettres à Édouard sur les révolutions (1834)
  • Le Crédit et la banque, étude sur les réformes à introduire dans l’organisation de la Banque de France et des banques départementales, contenant un exposé de la constitution des banques américaines, écossaises, anglaises et françaises (1840)
  • Traité théorique et pratique des opérations de banque (1853). Wydanie polskie: Wykład teoretyczny i praktyczny czynności bankowych, przeł. Fr. Henryk Lewestam, Towarzystwo Rolnicze w Królestwie Polskim, Warszawa, 1861.
  • Traité théorique et pratique des entreprises industrielles, commerciales et agricoles, ou Manuel des affaires (1855)
  • Traité théorique et pratique d’économie politique (2 volumes, 1858)
  • Études sur la science sociale (1862)
  • Leçons élémentaires d’économie politique (1864)
  • Traité sommaire d’économie politique (1865)
  • La Banque libre, exposé des fonctions du commerce de banque et de son application à l’agriculture, suivi de divers écrits de controverse sur la liberté des banques (1867)
  • Liberté et socialisme, ou Discussion des principes de l’organisation du travail industriel (1868)
  • Traité élémentaire de comptabilité (1869)
  • L’Héritage de la Révolution. Questions constitutionnelles (1872)
  • Précis de morale rationnelle (1875)
  • Protection et libre échange (1879)
  • Préparation à l’étude du droit, étude des principes (1887)
  • La Société moderne, études morales et politiques (1892)
  • Conduite de la vie civilisée (1895)

Courcelle-Seneuil przetłumaczył również na język francuski Zasady ekonomii politycznej Johna Stuarta Milla, Bogactwo narodów Adama Smitha oraz What Social Classes Owe to Each Other Williama Grahama Sumnera[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://read.dukeupress. edu/hahr/article/44/1/1/158839/The-Introduction-of-Classical-Economics-Into-Chile.
  2. https://www.jstor.org/stable/980789.
  3. Aníbal Pinto, „Chile, un caso de desarrollo frustrado”, Editorial Universitaria, 1973.
  4. Courcelle-Seneuil, Jean Gustave.
  5. Jean Gustave Courcelle-Seneuil (1813-1892) - Memoria Chilena, Biblioteca Nacional de Chile [online], memoriachilena.gob.cl [dostęp 2024-04-23] (hiszp.).
  6. Courcelle-Seneuil, Jean Gustave (1813–1892) | SpringerLink [online], springer.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  7. https://scielo. conicyt.cl/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0718-23762011000100006&lng=es&nrm=iso&tlng=es.
  8. Vera C. Smith, The Rationale of Central Banking and the Free Banking Alternative, Liberty Fund, 1936.
  9. https://www.researchgate.net/publication/321185443.