Jerzy Bruliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Bruliński
Data i miejsce urodzenia

27 września 1936
Hłuboczek

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 2023
Szczecin

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, menedżer

Stanowisko

wicewojewoda szczeciński (1987–1990)

Partia

PZPR

Jerzy Jan Bruliński (ur. 27 września 1936 w Hłuboczku[1], zm. 25 sierpnia 2023[2] w Szczecinie[3]) – polski działacz partyjny i państwowy, menedżer, w latach 1987–1990 wicewojewoda szczeciński.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza i Ireny. Kształcił się na kursach w Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu (1970) i Wyższej Szkole Partyjnej KPZR (1974). Wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, od 1968 do 1969 był II sekretarzem Komitetu Zakładowego w Nadodrzańskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego w Policach. W latach 1972–1975 pozostawał sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Szczecinie, później zasiadał w jego egzekutywie. W latach 1975–1979 pozostawał dyrektorem Szczecińskiego Zjednoczenia Budownictwa Ogólnego[1]. Od 1987 do 1990 pełnił funkcję wicewojewody szczecińskiego. W III RP ponownie zajął się działalnością biznesową[4].

Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-07-02].
  2. a b Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie Cmentarze w Szczecinie [online], cmentarze.szczecin.pl [dostęp 2024-03-13].
  3. Jerzy Bruliński. rejestry-notarialne.pl.
  4. Jerzy Bruliński. imsig.pl. [dostęp 2020-07-03].