Jerzy Grochowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Grochowski
Herb duchownego
Data śmierci

1659

Miejsce pochówku

katedra wawelska

sekretarz królewski
Okres sprawowania

1633

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Jerzy Grochowski herbu Junosza (zm. w 1659 roku) – kanonik krakowski w 1625 roku, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1622 roku, proboszcz[1] łucki, dziekan przemyski, sekretarz królewski w 1633 roku[2].

Syn Wacława i Zuzanny Słusznogórskiej.

Pochowany w kaplicy Gamrata katedry wawelskiej, którą sam restaurował[3].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich.T.3 Prałaci i kanonicy krakowscy, t. III, Kraków 1852, s. 41-42.
  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IV, Warszawa 1907, s. 384.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. tak nazywano prepozyta kapituły
  2. Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. R.2 z.3, Przemyśl 1834, s. 98.
  3. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 136-137.