Jerzy Szloser

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jerzy Szloser (ur. 25 czerwca 1930[1], zm. 28 listopada 1993[2]) – polski żeglarz, instruktor i popularyzator żeglarstwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową był członkiem Yacht Klubu Polski. Naukę pobierał m.in. od komandora Mieczysława Kusnerza. Pod koniec lat 40. XX wieku pełnił funkcje instruktora na obozach żeglarskich organizowanych w Jastarni. Startował w tym czasie w regatach w klasie O. W 1950 władze komunistyczne zlikwidowały Yacht Klub Polski, w związku z czym z częścią kadr przeszedł do CWKS. Kilkakrotnie zdobywał mistrzostwo Polski, najpierw w klasie O, a potem w klasie Finn (np. w 1959 w Sopocie[3]). W 1953 startował w pierwszych po II wojnie światowej międzynarodowych regatach żeglarskich w Olsztynie. Był reprezentantem Polski na zawodach międzynarodowych. Otrzymał odznakę "Mistrz Sportu". Był członkiem polskiej kadry narodowej i olimpijskiej oraz trenerem w Polskim Związku Żeglarskim. Startował też w bojerowej klasie Monotyp XV[2].

Pogrzeb na warszawskim cmentarzu we Włochach odbył się 7 grudnia 1993[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Time Note, Jerzy Szloser
  2. a b c Jerzy Szloser (1930-1993), w: Żagle, nr 2/1994, s. 31, ISSN 0137-4656
  3. Finnclass, Jerzy Szloser