Jerzy Wisialski
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1946 |
|---|---|
| dr inż. nauk chemicznych | |
| Specjalność: technologia chemiczna, inżynieria chemiczna | |
| Alma Mater |
Politechnika Warszawska (1970) |
| Doktorat |
2010 – technologia chemiczna |
| Zatrudnienie | |
| Uczelnia |
Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej |
| Odznaczenia | |
| |
Jerzy Ireneusz Wisialski (ur. 5 maja 1946 w Chorzelach) – polski chemik technolog, projektant instalacji chemicznych, doktor inżynier, ekspert Politechniki Warszawskiej i rzeczoznawca NOT w zakresie projektowania technologicznego zakładów chemicznych[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej (1970)[2] w specjalizacji inżynieria chemiczna. W 1971 odbył staż w Mazowieckich Zakładach Rafineryjno-Petrochemicznych w Płocku. W latach 1972–89 pracował jako projektant technolog i główny projektant w Biurze Projektów Przemysłu Organicznego „Organika” w Warszawie. W latach 1989–93 prowadził badania i projekt technologiczny oraz nadzór nad budową i uruchomieniem Wytwórni Naturalnego Benzaldehydu (BAO) dla firmy „Naturalia Srl” we Włoszech we współpracy z Alval Process Engineering (Szkocja). Od 1993 jest głównym technologiem i projektantem w Laboratorium Procesów Technologicznych (LPT) na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej[3].
Od 1995 współtworzył nauczanie projektowania technologicznego w LPT na Wydziale Chemicznym PW. Współredaktor i autor znacznej części podręcznika Projektowanie procesów technologicznych. Od laboratorium do instalacji przemysłowej oraz współredaktor skryptu Projektowanie procesów technologicznych. Bezpieczeństwo procesów chemicznych. W 2010 uzyskał stopień naukowy doktora nauk chemicznych w dyscyplinie technologia chemiczna[2]. Członek Rady Wydziału Chemicznego PW w latach 2008–2012.
W pracy zawodowej i naukowej specjalizuje się w projektowaniu procesów i instalacji technologicznych, inżynierii chemicznej i procesowej, powiększaniu skali procesów od laboratorium do przemysłu, opracowywaniu i wdrażaniu technologii oraz projektach rozwojowych i inwestycyjnych[1][3]. Jest autorem wielu projektów przemysłowych instalacji chemicznych[3]. Projektował, budował i modernizował szereg instalacji pilotowych i badawczych. Brał udział w wielu projektach badawczo-rozwojowych, patentach, know-how i wdrażaniu technologii[3].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
W 2002 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[4]. Wielokrotnie otrzymywał nagrody rektora PW za osiągnięcia naukowe (lata: 2003, 2012 i 2016) oraz dydaktyczne (1997 i 2004). W latach 1975–1987 nagradzany przez dyrektora Biura Projektów „Organika” za osiągnięcia projektowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b dr inż. Jerzy Wisialski. eksperci.pw.edu.p. [dostęp 2019-12-10].
- ↑ a b Dr inż. Jerzy Ireneusz Wisialski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-14].
- ↑ a b c d dr inż. Jerzy Wisialski. lpt.ch.pw.edu.pl. [dostęp 2019-12-10].
- ↑ Postanowienie Prezydenta RP z dnia 22 maja 2002 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 38, poz. 599)