Jonathan A. Coddington

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jonathan A. Coddington – amerykański arachnolog i kladysta. Zajmuje się głównie systematyką i ewolucją pająków, zwłaszcza z grupy Araneoidea, ogólnie założeniami i praktyką systematyki oraz teorią i projektowaniem biologicznych eksponatów.

W 1975 uzyskał licencjat (B.Sc.) na Uniwersytecie Yale, w 1978 magisterium (M.A.) w Uniwersytecie Harvarda, gdzie doktoryzował się sześć lat później. Jego badania filogenezy pająków wykorzystywano później m.in. do wyjaśniania adaptacji, zachowania i ewolucji morfologii pająków oraz ich wytworów, w tym nici przędnej. Obecnie jest kustoszem działu pajęczaków i wijów w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie[1].

Coddington jest autorem lub współautorem naukowych opisów wielu gatunków pająków, m.in. Nephila komaci. Wraz z Scharffem w 1994 roku sformułował jedną z podstawowych reguł w analizach kladystycznych, zgodnie z którą węzły na kladogramie niemające wsparcia (gałęzie o zerowej długości, ang. zero-length branches) muszą znajdować się w politomii[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jonathan A. Coddington, Curator of Arachnids & Myriapods. Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2010-12-23]. (ang.).
  2. Jonathan A. Coddington, Nikolaj Scharff. Problems with zero-length branches. „Cladistics”. 10 (4), s. 415–423, 1994. DOI: 10.1111/j.1096-0031.1994.tb00187.x. (ang.).