Jovanka Kalić-Mijušković
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia | |
| Alma Mater | |
| od 1956 | |
Jovanka Kalić-Mijušković, cyr. Јованка Калић-Мијушковић (ur. 15 września 1933 w Belgradzie[1]) – serbska historyczka, członek Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia historyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Belgradzkiego ukończyła w 1956[1]. Jeszcze w czasie studiów rozpoczęła pracę naukową. W latach 1958-1961 była zatrudniona na stanowisku asystenta w Instytucie Historycznym w Belgradzie. W 1961 awansowała na stanowisko wykładowcy, a w 1964 obroniła pracę doktorską poświęconą średniowiecznej historii Belgradu. W 1976 uzyskała tytuł profesorski[1]. Po śmierci Ivana Božicia objęła stanowisko kierownika katedry historii powszechnej. W tym czasie realizowała projekt z zakresu przeszłości bizantyjskiej ziem jugosłowiańskich, finansowany przez The International Committee of Historical Sciences. Występowała na uczelniach europejskich i amerykańskich jako visiting professor, prowadziła wykłady m.in. na Uniwersytecie Warszawskim[1].
W 1994 została wybrana członkiem Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk. Za swoją pracę naukową została wyróżniona nagrodą przyznawaną przez władze Belgradu[1].
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- 1967: Београд у средњем веку (Belgrad w średniowieczu)
- 1994-2012: Срби у позном средњем веку (Serbowie w późnym średniowieczu), 3 tomy
- 2006: Европа и Срби: Средњи век (Europa i Serbowie. Wieki średnie).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Јованка Калић [online], istorijskabiblioteka.com [dostęp 2018-03-23] (serb.).