Juliusz Lubański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Lubański
Ilustracja
pułkownik
Data i miejsce urodzenia

1854
Francja

Data i miejsce śmierci

styczeń 1907
Kanea

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne

Jednostki

139 pułk piechoty

Juliusz Klemens Władysław Lubański (ur. 1854 we Francji, zm. w styczniu 1907 w Kanei) – pułkownik armii francuskiej pochodzenia polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1854 w polskiej rodzinie emigranckiej we Francji[1]. Podjął służbę w armii francuskiej po wojnie francusko-pruskiej[1]. Kształcił się w szkole sztabu generalnego[1]. Odbywał służbę w oddziałach wojsk kolonialnych[1]. Później był wykładowcą w wyższej szkole wojskowej w Saint-Cyr[1]. Przez kilka lat służył w Indochinach, gdzie wykonał mapę tej kolonii francuskiej[1]. Publikował także prace literackie dotyczące życia wojskowego[1]. W 1901 został awansowany na stopień pułkownika[1]. Służył w 139 pułku piechoty na Krecie i jednocześnie pełnił funkcję dowódcy tamtejszego garnizonu międzynarodowego[1]. Zmarł w Kanei w styczniu 1907[1]. Przed niespodziewaną śmiercią miał być mianowany generałem brygady[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Śmierć Polaka w służbie francuskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 2, s. 10, 12 stycznia 1907.