Jurek Olszewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurek Olszewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1955
Kikół

Pełne imię i nazwisko

Jurek Stanisław Olszewski

Profesor nauk medycznych
Specjalność: otorynolaryngologia, audiologia i foniatria, rehabilitacja medyczna. medycyna sportowa
Alma Mater

Wojskowa Akademia Medyczna/Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Profesura

20 sierpnia 2001

Nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal im. dr. Henryka Jordana

Jurek Stanisław Olszewski (ur. 30 czerwca 1955 w Kikole) – polski lekarz, otolaryngolog, audiolog i foniatra, specjalista rehabilitacji medycznej i medycyny sportowej[1], były Dziekan Wydziału Fizjoterapii i Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, były kierownik Kliniki Otolaryngologicznej, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii oraz kierownik II Katedry Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1962 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Kikole, którą ukończył w 1970 roku, a następnie w latach 1970–1974 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. R. Traugutta w Lipnie[1]. W 1974 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, został przyjęty na Wydział Lekarski Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, który ukończył w 1980 roku z wyróżnieniem i uzyskał tytuł lekarza. W okresie studiów prowadził działalność naukową w Studenckim Kole Naukowym przy Zakładzie Anatomii Prawidłowej. Brał czynny udział jako student w sympozjach polskich („Symposium Medicum” – Poznań 1977, Katowice 1978, Łódź 1979, Białystok 1980) i zagranicznych (Debreczyn 1977), w których zdobywał liczne nagrody i wyróżnienia. Za działalność naukową w 1979 roku otrzymał nagrodę Sekretarza Naukowego PAN[1]. W Alma Mater przeszedł przez wszystkie szczeble akademickie, od starszego asystenta (1984), przez adiunkta (1989) do kierownika Kliniki (2003). Ponadto uzyskiwał kolejne stopnie wojskowe: podporucznika (1980), porucznika (1981), kapitana (1985), majora (1989), podpułkownika (1993) i pułkownika (1997)[2].

Nominację profesorską otrzymał w Belwederze z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w 2001 roku[3].

Jako nauczyciel akademicki Uniwersytetu Medycznego w Łodzi pełnił funkcję Dziekana Wydziału Fizjoterapii w latach 2002–2008 oraz Dziekana Wydziału Wojskowo-Lekarskiego w latach 2012–2019 oraz był członkiem Senatu w latach 2002–2020[1].

Jest członkiem rady naukowej wielu czasopism polskich (m.in. Otolaryngologia Polska i Journal of Hearing Science), jak i renomowanych czasopism zagranicznych, w tym: Canadian Hearing Report, American Journal of Otolaryngology and Head and Neck Surgery, International Science and Medical Journals[2]. Uczestniczył w 215 Kongresach-Zjazdach-Sympozjach-Konferencjach, z czego w 166 krajowych i 49 zagranicznych, na których przedstawił 616 doniesień naukowych[2].

Był recenzentem 5 dorobków naukowych na tytuł profesora i 3 super recenzentem oraz 11 prac habilitacyjnych, przewodniczącym 6 komisji habilitacyjnych i członkiem 4 komisji habilitacyjnych, recenzentem 24 prac doktorskich 13 prac magisterskich i 44 prac licencjackich, a także promotorem 36 doktoratów, 101 prac magisterskich i 12 prac dyplomowych oraz opiekunem 4 habilitacji[1]. Ponadto pod jego kierunkiem specjalizację I stopnia z otolaryngologii uzyskało 6 lekarzy i II stopnia – 8 lekarzy, II stopnia z audiologii i foniatrii – 6 lekarzy oraz II stopnia z audiologii – 1 lekarz.

Na dorobek naukowy Olszewskiego[4] składa się 458 publikacji, z czego 374 zostało wydrukowanych w czasopismach polskich i 84 w zagranicznych oraz jest redaktorem 22 książek, w tym podręcznika „Otorynolaryngologia dla studentów kierunku lekarskiego i lekarsko-dentystycznego”[5].

Czynnie uczestniczy w życiu środowiska naukowego. Od 1984 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów-Chirurgów Głowy i Szyi, a od 2018 roku jest członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi[6]. Ponadto prowadzi szeroką działalność dydaktyczną podyplomową. Od 1990 roku uczestniczy w opracowaniu programów i prowadzeniu kursów doskonalących i przedegzaminacyjnych na I i II stopień z otolaryngologii[2].

Jest Zasłużonym dla Powiatu Lipnowskiego (2014)[7] oraz Zasłużonym dla Gminy Kikół (2019)[8].

Kariera naukowa i zawodowa[edytuj | edytuj kod]

  • 1980: lekarz, absolwent Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, dyplom z wyróżnieniem[1]
  • 1980–1981: staż podyplomowy w Szpitalu Klinicznym Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi[1]
  • 1981–1984: lekarz w jednej z jednostek Głównego Kwatermistrzostwa WP[2]
  • 1982: specjalizacja I stopnia z otolaryngologii[1]
  • 1984: dr nauk medycznych za pracę pt. „Budowa zewnętrzna i wewnętrzna nerwu sromowego u człowieka”[1]
  • 1984: specjalizacja I stopnia z otolaryngologii[1]
  • 1984–1989: starszy asystent/adiunkt Zakładu Anatomii Prawidłowej INP WAM w Łodzi[1]
  • 1987: tytuł specjalisty w zakresie otolaryngologii[1]
  • 1990: adiunkt Kliniki Otolaryngologicznej ICh WAM w Łodzi[2]
  • 1996: doktor habilitowany na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej pt. „Badania doświadczalne nad wpływem niedokrwienia pochodzącego z tętnic kręgowych na czynność ucha wewnętrznego świnek morskich”[1]
  • 1996: profesor nadzwyczajny Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi[1]
  • 1998: tytuł specjalisty w zakresie w zakresie organizacji ochrony zdrowia wojsk[2]
  • 2000: tytuł specjalisty w zakresie medycyny sportowej[1]
  • 2001: profesor nauk medycznych[1]
  • 2002: tytuł specjalisty w zakresie rehabilitacji medycznej[1]
  • 2005: tytuł specjalisty w zakresie audiologii i foniatrii[2]
  • od 2014: profesor Zakładu Dialektologii Polskiej i Logopedii, Wydział Filologiczny UŁ[9]
  • od 2015: przedstawiciel Polski w Europejskiej Federacji Towarzystw Audiologicznych (European Federation of Audiology Societies)[10]
  • 2015–2018: członek Komitetu Nauk Klinicznych PAN[1]
  • 2018: członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi[6]
  • od 2019: członek Komitetu Nauk Klinicznych PAN[11]

Główne osiągnięcia naukowe i kliniczne[edytuj | edytuj kod]

  • 1979: nagroda naukowa Sekretarza Naukowego PAN[1]
  • 2021: Europejski Urząd Patentowy (EPO- European Patent Office) udzielił Europejski Urząd Patentowy (EPO- European Patent Office) udzielił Patentu nr 3498166[12] na innowacyjne prototypowe urządzenie do elektromagnetycznej stymulacji ucha w leczeniu subiektywnych szumów usznych, który został opublikowany w Europejskim Biuletynie 27 stycznia 2021 roku.

Główne osiągnięcia organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 1997–1998: sekretarz Rady Naukowej Instytutu Chirurgii WAM[1]
  • 1997–2000: kurator STN WAM[2]
  • 1997–2002: członek Senatu WAM[1]
  • 1997–2001: członek Rady Lekarskiej WIL[1]
  • 1998–2002: członek Komisji Senackiej WAM ds. Kadrowych i Organizacyjnych oraz ds. Studenckich[1]
  • 1999–2002: stanowisko Nieetatowego Zastępcy Komendanta Instytutu Chirurgii WAM[1]
  • 1999–2002: stanowisko Konsultanta WP w dziedzinie laryngologii[2]
  • 2000–2001: koordynator Współpracy między WAM a PKN ORLEN Płock S.A.[1]
  • 2001–2002: stanowisko Nieetatowego Zastępcy Komendanta Wydziału Lekarskiego WAM ds. fizjoterapii[2]
  • 2002: stanowisko Zastępcy Komendanta Wydziału Lekarskiego ds. Dydaktycznych[1]
  • 2002–2008: dziekan Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[1]
  • 2002–2020: członek Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[1]
  • 2003–2021: kierownik Kliniki Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii UM w Łodzi[13]
  • od 2004: kierownik II Katedry Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[13]
  • 2007–2010: członek Komisji Patofizjologii Słuchu, Mowy i Zaburzeń Komunikacyjnych PAN[1]
  • 2007–2014: konsultant Wojewódzki w dziedzinie Audiologii i Foniatrii[1]
  • 2011–2013: przewodniczący Sekcji Onkologicznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi[2]
  • 2012–2019: dziekan Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[1]
  • od 2013: konsultant Wojewódzki w dziedzinie otorynolaryngologii[1]
  • 2014: prezes Stowarzyszenia Rozwoju Otorynolaryngologów-Chirurgów Głowy i Szyi im. WAM w Łodzi[14]
  • 2018: wiceprezes Fundacji Rozwoju Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 2 im. Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi „PRO CORDIS”[15]
  • 2018–2020: przewodniczący Sekcji Audiologicznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi[1]
  • od 2020: przewodniczący Sekcji Foniatrycznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi[16]
  • od 2020: członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otolaryngologów Dziecięcych[1]

Ordery, odznaczenia oraz wybrane nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Wywiady i filmy[edytuj | edytuj kod]

  • Najczęstsze przyczyny zawrotów głowy. Film tvn med (2008)[2]
  • Wywiad z prof. Jurkiem Olszewskim w serwisie internetowym (2015)[21].
  • Audycja szumy uszne radio Parada, red. Ewa Kubasiewicz rozmawia z prof. dr. hab. Jurkiem Olszewskim (2020)[22].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2022-07-11]. (pol.). (s. 17).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Instytut Filologii Polskiej i Logopedii: Jurek Olszewski dorobek naukowy. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  3. ↑ M.P. z 2001 r. nr 34, poz. 554
  4. ↑ Jurek Olszewski: ORCID. [dostęp 2022-07-12]. (pol. • ang.).
  5. ↑ Jurek Olszewski: Otorynolaryngologia Podręcznik dla studentów kierunku lekarskiego i lekarsko-dentystycznego. Warszawa: PZWL, 2022. ISBN 978-83-200-6655-5.
  6. ↑ a b Strona Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).
  7. ↑ a b Biuletyn informacji publicznej starostwa lipnowskiego. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).
  8. ↑ a b Strona Uniwersytetu Medycznego Wydziału Wojskowo-Lekarskiego. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).
  9. ↑ Strona Uniwersytetu Łódzkiego. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).
  10. ↑ European Federation of Audiology Societies. [dostęp 2022-07-11]. (ang. • pol.).
  11. ↑ Komitet Nauk Klinicznych PAN. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).
  12. ↑ Uniwersytet Medyczny w Łodzi: UMmagazyn 2021. [dostęp 2022-07-12]. (pol.). [str.30].
  13. ↑ a b Uniwersytet Medyczny w Łodzi: KLINIKA OTOLARYNGOLOGII, ONKOLOGII LARYNGOLOGICZNEJ, AUDIOLOGII I FONIATRII. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  14. ↑ USK WAM Łódź: Klinika Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Oddział Audiologii i Foniatrii. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  15. ↑ USK WAM Łódź: Pro Cordis. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  16. ↑ Polskie Towarzystwo Otolaryngologów: Polskie Towarzystwo Otolaryngologów- sekcja foniatryczna. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  17. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 140
  18. ↑ M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 753
  19. ↑ M.P. z 1998 r. nr 31, poz. 438
  20. ↑ Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu: Nowi przyjaciele po Wsze Czasy. [dostęp 2022-07-12]. (pol.).
  21. ↑ www.ltvwloclawek.pl: Rozmowa z prof. dr hab. Jurkiem Olszewskim. [dostęp 2022-07-11].
  22. ↑ Radio Parada: Szumy uszne. [dostęp 2022-07-11]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Pikoń: Złota Księga Polskiej Medycyny 2002. Gliwice: Helion, 2002, s. 241–242.
  • Maciej Roman Bombicki: Kto jest kim w Polsce Nowego Millenium. Białystok: Polska Narodowa Oficyna Wydawnicza, 2002, s. 397.
  • Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Zug: Verlag für Personenenzyklopädien AG, 2003, s. 3139.
  • Krzysztof Pikoń: Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy. Gliwice: Helion, 2006, s. 581–582.
  • Who is Who in the World. New Jersey: Marquis Who is Who LLC, 2007, s. 1911.
  • Czesław Jeśman: Profesorowie i docenci Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. prof. Bolesława Szareckiego. Łódź: UM, 2008, s. 216–217.
  • Who is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Wyd. VIII. Zug: Hübners Who is Who. Verlag für Personenenzyklopädien AG, 2009, s. 2391.
  • Krzysztof Pikoń: Złota Księga Nauk Medycznych 2010. Gliwice: Helion, 2010, s. 218–219.
  • Who is Who in Science and Engineering. New Jersey: Marquis Who is Who LLC, 2010, s. 1397.
  • Who is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Wyd. X. Zug: Hübners Who is Who. Verlag für Personenenzyklopädien AG, 2011, s. 2756–2757.
  • Who is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Wyd. XII. Zug: Hübners Who is Who. Verlag für Personenenzyklopädien AG, 2013, s. 1527.
  • Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej. Wyd. IV. Londyn: British Publishing House, 2018, s. 987–988.
  • Jurek Olszewski: Profesorowie i doktorzy habilitowani Wydziału Wojskowo-Lekarskiego UM w Łodzi w latach 2002–2019. Włocławek: Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, 2019, s. 411–419. ISBN 978-83-946993-2-1.
  • Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej. Wyd. VII. Londyn: British Publishing House, 2021, s. 968–969. ISBN 978-1-912100-46-0.
  • Prof. dr hab. Jurek Stanisław Olszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-07-13].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jurek_Olszewski&oldid=71409014”