Kancjonał Przeworszczyka

Kancjonał Przeworszczyka – zaginiony średniowieczny kancjonał z 1435, zawierający pieśni religijne w języku polskim, autorstwa Jana z Przeworska.

Kancjonał został opisany przez Hieronima Juszyńskiego w dziele Dykcjonarz poetów polskich, wydanym w 1820. Wedle Juszczyńskiego mocno uszkodzony rękopis nosił tytuł Cantionale labore et ingenio honesti Joannis olim ludimagistri in Przeworsk, a[nno] 1435, in 4° [Kancjonał pracą i talentem dostojnego Jana, niegdyś nauczyciela w Przeworsku, w r. 1435...].

W zbiorze miały znajdować się pieśni zatytułowane: Zdrawa Gospodze milasty, Na wsze nadzieio przemiela (według późniejszych wydawców Nasza [nasze] nadziejo przemiła lub Nas wszech nadziejo przemiła), Z śmierci wstał ninie Chrystus Pan oraz Chrystus sie nam narodził, a być może także pieśń epicka Kiedy krol Herod krolował.

Bibliografia

• Teresa Michałowska: Średniowiecze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 347-348, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 83-01-11452-5.