Karabin maszynowy Vickers K

Vickers K

Państwo	{{{państwo}}}
Rodzaj	lotniczy karabin maszynowy
Dane techniczne
Kaliber	7,7 mm
Nabój	.303 (7,7 x x56 mm R)
Magazynek	talerzowy 96 nab.
Wymiary
Długość	1016 mm
Inne
Prędkość pocz. pocisku	745 m/s

{{Broń palna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | masa wyposażenia = | projektant = | commons = | długość lufy = | przebijalność pancerza = | zasięg skuteczny = | masa broni = | długość linii celowniczej = | produkcja seryjna = | alt grafiki = | masa lufy = | zasięg maksymalny = | platformy strzeleckie = | szybkostrzelność teoretyczna = | zasada działania = | masa podstawy = | masa karabinu właściwego = | zasilanie = | użytkownicy = | siła spustu = | liczba luf = | państwo = | opis grafiki = | taśma nabojowa = | masa pocisku = | szybkostrzelność praktyczna = | odmiany broni = Nieznane pola: 1, "produkcja_seryjna", "masa_kb_właściwego", "galeria_commons", "masa_wyp_dod", "dł_linii_cel", "zasięg_max", "opis", "kraj", "szybk_prakt", "taśma", "masabroń", "długość_lufy", "masa_podstawy", "szybk_teoret", "siła_spustu", "przeb_panc", "masa_lufy" oraz "zasięg_skuteczny". Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Karabin maszynowy Vickers K (w terminologii brytyjskiej znany także jako VGO – Vickers Gas Operated) – lotniczy karabin maszynowy zaprojektowany specjalnie do użycia w samolotach przez obserwatora lub tylnego strzelca. Wersja rozwojowa ręcznego karabinu maszynowego Vickers-Berthier.

Wyprodukowany w znacznych ilościach, ale wraz ze wzrostem osiągów samolotów, standardem stały się zamknięte kabiny, a karabin słabo nadawał się do montażu w wieżyczkach strzeleckich, a w ogóle do montażu w skrzydłach. Był używany w dwu- i trzymiejscowych samolotach brytyjskich z okresu II wojny światowej, takich jak Fairey Swordfish (na których służył do 1945). Bombowce Handley Page Halifax miały pojedynczy km Vickers w owiewce dziobowej.

W 1940 zmagazynowane karabiny zostały wykorzystane do obrony lotnisk. W północnej Afryce używały go nieregularne oddziały komandosów operujące daleko za liniami wroga, jak np. tzw. Prywatna Armia Popskiego. Vickers K był także używany przez SAS i LRDG, zazwyczaj był montowany na jeepach (podwójnie sprzężony, na podstawie na masce lub słupkowej podstawie w tylnej części samochodu). W tej funkcji był używany nawet w 1944 i 1945 roku w czasie operacji w Europie. Karabin był niezawodny, a duża szybkostrzelność zapewniała wielką siłę ognia w krótkotrwałych, a nagłych uderzeniach, w których specjalizowali się komandosi.

Broń działała na zasadzie odprowadzenia gazów prochowych, strzelała z zamka otwartego. Zasilany z talerzowego magazynka na 100 naboi (dla większej niezawodności ładowano na ogół 96). Pierwotna wersja posiadała podwójny uchwyt z tyłu, ze spustem. Wersja do użycia na lądzie, oznaczana Vickers GO No.2 Mk.1 Land Service była wyposażona w składany dwójnóg, uchwyt pistoletowy, a z przodu broni rączkę do przenoszenia.

Patrol Special Air Service na Pustyni Libijskiej w 1943 roku, z km-ami Vickers na jeepach

Linki zewnętrzne

• Strona o karabinach maszynowych Vickers