Karol Bogumił Stolzman
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
Karol Bogumił Stolzman (ur. 1793, zm. 1854) – działacz demokratyczny, oficer artylerii w powstaniu listopadowym, członek Towarzystwa Patriotycznego. Podczas swej emigracji we Francji związany z Joachimem Lelewelem. Należał do związku karbonariuszy. W 1833 roku był szefem sztabu Hufca Świętego, złożonego z polskich emigrantów, próbujących przez Szwajcarię bezskutecznie nieść pomoc powstaniu we Frankfurcie[1]. Był również współzałożycielem organizacji Młoda Polska. W latach 1844-1845 członek Zjednoczenia Emigracji Polskiej. W roku 1846 wstąpił do TDP. Był również teoretykiem powstańczej wojny partyzanckiej, czego wynikiem była wydana w roku 1844 publikacja „Partyzantka, czyli wojna dla ludów powstających najwłaściwsza"
W 1834 roku skazany przez władze rosyjskie na powieszenie za udział w powstaniu listopadowym[2].