Karol Stryja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lowdown (dyskusja | edycje) o 13:17, 13 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Karol Stryja
Ilustracja
Rzeźba przedstawiająca Karola Stryję, znajdująca się w Galerii Artystycznej na placu Grunwaldzkim w Katowicach
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1915
Cieszyn

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1998
Katowice

Zawód

dyrygent, pedagog

Powiązania

Filharmonia Śląska w Katowicach

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Cyryla i Metodego (1950-1991)

Karol Stryja (ur. 2 lutego 1915 w Cieszynie, zm. 31 stycznia 1998 w Katowicach) – polski dyrygent, profesor i pedagog. Inicjator (1979) Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Prowadził jego wszystkie edycje, aż do śmierci. Zapoczątkował również (1980) Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Carla Augusta Nielsena w Odense.

Życiorys

Był synem krawca. W Cieszynie ukończył kolejno szkołę podstawową, gimnazjum i Seminarium Nauczycielskie. Od 1934 roku pracował jako nauczyciel, a jednocześnie studiował w Śląskim Konserwatorium Muzycznym w Katowicach. W 1939 roku ukończył tam Wydział Pedagogiczny, a w 1951 studia w zakresie dyrygentury. Od 1984 roku profesor nadzwyczajny.

Nagrał wiele płyt muzycznych. Przykładowa płyta to „Lehar-Fragmenty z operetek” wyd. MUZA nr X0316, w której nagraniu współuczestniczył dyrygent Rachoń Stefan.

Karierę dyrygenta rozpoczął w 1937, w chórze „Echo” w Łaziskach Górnych. Następnie pracował w Filharmonii Śląskiej w Katowicach. W lutym 1990 r. na Jubileuszowym Koncercie z okazji 75 rocznicy urodzin dyrygował Orkiestrą Filharmonii Śląskiej, która wykonała między innymi IX Symfonię Ludwiga van Beethovena z Odą do Radości.

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1995)[1].
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2]
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[2]
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1953)[3][2]
  • Order Cyryla i Metodego I klasy (Bułgaria)[2]
  • Odznaka „Zasłużony dla województwa katowickiego”[2]

W 1969 roku otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia[4], a w 1998 (pośmiertnie) Nagrodę im. Wojciecha Korfantego nadaną przez Związek Górnośląski[5]

Miejsce pochówku

Jest pochowany na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie.

Przypisy

  1. M.P. z 1995 r. nr 23, poz. 280
  2. a b c d e f Kto jest kim w Polsce. Warszawa: Interpress, 1989, s. 1265.
  3. M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142.
  4. Dziennik Polski, r. XXV, nr 169 (7905), s. 3.
  5. Katarzyna Nowak, Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego [online], archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02].

Bibliografia

  • Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 232.