Kazimierz Boreyko

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Boreyko
Ilustracja
Herb
Boreyko
Rodzina

Boreykowie herbu Boreyko

Data śmierci

1752

Ojciec

Jan Boreyko

Matka

Katarzyna Terlecka

Kazimierz Boreyko herbu własnego (zm. 2 września 1752 roku) – chorąży latyczowski w latach 1748-1749, łowczy lwowski w latach 1729-1748, pułkownik królewski[1].

Był synem Jana, starosty pobersztyńskiego, i Katarzyny z Terleckich. Porucznik chorągwi pancernej pułku ordynacji ostrogskiej, chorąży latyczowski, jak również poseł na sejmy.[2]. Poseł województwa bracławskiego, na sejm 1733 roku[3]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z powiatu czerwonogrodzkiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[4]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku. Konsyliarz i delegat w konfederacji dzikowskiej w 1734 roku[5].

Poseł na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku z województwa bracławskiego[6]. Poseł na sejm 1744 roku z województwa podolskiego[7]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1750 roku z województwa podolskiego[8].

Zmarł 2 września 1752 r., pochowany we Lwowie, uroczystości pogrzebowe odbyły się w dniach 25–26 września 1752 r. w tamtejszym kościele Bernardynów[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Urzędnicy podolscy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski, Janusz Kurtyka, Anna Sochacka. Kórnik 1998, s. 192.
  2. ↑ opis portretu
  3. ↑ Kuryer Polski. 1733, nr 159, s. 289.
  4. ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 43.
  5. ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, [b.n.s].
  6. ↑ Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 219.
  7. ↑ Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740-1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 292.
  8. ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 31.
  9. ↑ Kuryer Polski 1752, nr 837, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 14.
  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 311.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Boreyko&oldid=72865462”