Keichū
Keichū (jap. 契沖), właśc. Kūshin Shimokawa (jap. 下川空心 Shimokawa Kūshin); ur. 1640, zm. 1701 – japoński mnich buddyjski ezoterycznej szkoły shingon, uczony i poeta.
Pochodził z Amagasaki (ob. w prefekturze Hyōgo)[1][2]. W wieku 11 lat wstąpił do klasztoru[2]. Osiągnął tytuł mistrza (ajari) w kompleksie klasztornym Kōya-san[1]. Związany był z nurtem ryōbu shintō, łączącym buddyzm z elementami tradycyjnej religii shintō[2].
Zajmował się studiami nad literaturą japońską i chińską, a także językoznawstwem[2][3]. Odrzucił propozycję zatrudnienia na dworze daimyō hanu Mito, Mitsukuniego Tokugawy, dedykował mu jednak napisany w latach 1683–1690 komentarz do Man’yōshū[1][2]. Jest również autorem komentarzy do Genji monogatari, Ise monogatari i innych dzieł klasycznych, a także rozprawy o piśmie kana Waji shōran-shō[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 504. ISBN 0-674-01753-6.
- ↑ a b c d e Stuart D.B. Picken: Historical Dictionary of Shinto. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 156-157. ISBN 978-0-8108-7172-4.
- ↑ Jan Wiślicki: Grafemiczna struktura tekstu najstarszej japońskiej antologii poetyckiej Man'yōshū. depotuw.ceon.pl, 2014. s. 93. [dostęp 2017-04-15]. (pol.).