Klasztor Urszulanek Unii Rzymskiej w Poznaniu
 Widok na centralny budynek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Pokrzywno 1 |
| Rozpoczęcie budowy |
1925 |
| Ukończenie budowy |
28 sierpnia 1927 |
| Ważniejsze przebudowy |
1943 |
| Zniszczono |
1943 |
| Odbudowano |
1946 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel | |
Plan budynku
| |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°21′54″N 16°59′00″E/52,365000 16,983333
| |
|
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
żeński |
| Data budowy |
1925-1927 |
| Data zamknięcia |
1943 |
| Data reaktywacji |
1945 |
| Strona internetowa | |
Klasztor Urszulanek Unii Rzymskiej w Poznaniu – zabytkowy zespół dworu (Zespół Dworski - Pokrzywno I) wraz z klasztorem znajdujący się w Poznaniu w Pokrzywnie przy ul. Pokrzywno 1[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1925 Urszulanki Unii Rzymskiej nabyły teren w Pokrzywnie (wtedy poza miastem) i rozpoczęły budowę domu wypoczynkowego i ośrodka rekolekcyjnego. Budowę ukończono 28 sierpnia 1927 poświęceniem domu i kaplicy.
W czasie II wojny światowej na teren klasztoru Niemcy przesiedlili 40 zakonnic z Poznania oraz utworzyli obóz pracy[a]. W budynkach klasztornych w 1941 zakwaterowano chłopców z Hitlerjugend, następnie utworzono tam szpital dla chorych na gruźlicę. W 1943 wysiedlono z terenów klasztoru ludność cywilną, a w sierpniu 1944[2] rozpoczęto prace nad przekształceniem budynków w Centralny Instytut Badań nad Rakiem - placówkę naukową Uniwersytetu Rzeszy w Poznaniu, co było tylko przykrywką do prowadzenia badań nad bronią biologiczną, którymi kierował nazistowski naukowiec Kurt Blome. Na budowie pracowało ponad 500 osób z Poznania i Łodzi, a prace nadzorowało SS[2]. Zbudowano 4 baraki służące jako pomieszczenia do badań, komorę gazową oraz krematorium. Zniszczono część zabudowań sakralnych w klasztorze. W celach obronnych przy skrzyżowaniu ul. Pokrzywno i Urszulanek został wybudowany schron z otworami strzelniczymi.
Po wojnie klasztor zajęły wojska radzieckie. Opuściły go we wrześniu 1945. Zniszczone części klasztoru zostały odbudowane. W 1950 Skarb Państwa przejął większość terenów klasztornych (100 ha, budynki gospodarcze, inwentarz), Urszulankom zostawiając park i ogród.
W 1963 w połowie domu został utworzony przez władze miejskie Zakład Specjalny dla przewlekle chorych kobiet[b], następnie Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych. 8 października 1989 placówkę odwiedził premier Tadeusz Mazowiecki[c], otrzymał 3 200 000 zł jako „dar serca na potrzeby kraju”[3]. W 1998 Urszulanki przejęły prowadzenie Domu Pomocy Społecznej[4][d].
W okresie 1987-1990 został wybudowany dom dla nowicjatu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- dwór na Pokrzywnie w Poznaniu, obecnie własność Elżbietanek - w pobliżu (Pokrzywno 2)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pracowało tam 60 zakonnic.
- ↑ Ok. 50 miejsc.
- ↑ Premier był w Poznaniu z okazji otwarcia targów Polagra'89 i Taropak.
- ↑ W 2012 - 35 miejsc.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SIP - Geopoz; warstwa Miejskiego Konserwatora Zabytków
- ↑ a b Drugi Ravensbrück?, [w:] Pawłowski Józef. Red., Głos Wielkopolski. 1945.09.26 R.1 nr210, 26 września 1945, s. 2 [dostęp 2022-05-09] (pol.).
- ↑ Dziennik Telewizyjny z 8 października 1989
- ↑ DPS Pokrzywno
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Historia. osu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].