Kościół św. Michała Archanioła w Jezierzycach Kościelnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła
w Jezierzycach Kościelnych
1035/A z dnia 20 marca 1970[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół w Jezierycach Kośc.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Jezierzyce Kościelne

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Jezierzycach Kościelnych

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Włoszakowice
Mapa konturowa gminy Włoszakowice, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Jezierzycach Kościelnych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Jezierzycach Kościelnych”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Jezierzycach Kościelnych”
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu leszczyńskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Jezierzycach Kościelnych”
Ziemia51°53′22″N 16°24′28″E/51,889444 16,407778

Kościół św. Michała Archanioła w Jezierzycach Kościelnychrzymskokatolicki kościół (otoczony cmentarzem grzebalnym[2]) w Jezierzycach Kościelnych, w województwie wielkopolskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła istniał w Jezierzycach już w XIV wieku[3]. W 1466 był tu wymieniany pleban Michał[4]. Przed rokiem 1510 kościół przyłączono do parafii w Gołanicach[3]. W XVI wieku obie świątynie zostały przejęte przez protestantów[4]. Obecna świątynia została wybudowana w 1670 r. z drewna[5][6] (początkowo bez wieży); w środku ściany otynkowane i pomalowane (bez polichromii); dokumenty wizytacyjne z 1673 r. opisują jej pierwotne wyposażenie. Pożar ołtarza (ok. 1730) wymusił zakup nowej (obecnej) nastawy ołtarzowej z centralnym obrazem św. Michała Archanioła (prawdopodobnie pierwotny Matki Bożej obraz z ołtarza głównego  znajduje się obecnie w górnej części). Przez lata kościół modernizowano – powstała najpierw drewniana wieża, a potem jej dolną część wymurowano zostawiając drewniany szczyt. W międzyczasie zniknęła sygnaturka (wieżyczka na środku nawy głównej). Na tynku murowanej części wieży, nad wejściem głównym widnieje napis 1806[4], który jest najprawdopodobniej datą przebudowy murowanej wieży (bądź jej renowacji).

W 1963 wykonano (czynem społecznym mieszkańców) trwały, murowany fundament[4], gdyż oryginalne podwaliny uległy zniszczeniu. Kruchtę boczną i zakrystię połączono. Do rejestru zabytków kościół został wpisany 20 marca 1970[1].

W latach 2004-2006 przeprowadzono remont wieży, dachu i odświeżono wnętrze kościoła. W 2006 zainstalowano sygnalizację przeciwpożarową i antywłamaniową. W latach 2016-20 przeprowadzono renowację ołtarza głównego, bocznego i zabytkowej ambony oraz prospektu organowego. W trakcie prac potwierdzono istnienie pierwotnej nastawy ołtarzowej (i mocowania), odkryto pierwotne belki ołtarza głównego z wyraźnymi śladami ognia (po jednej stronie).

Kościół i Parafia jest pod opieką proboszcza w Gołanicach.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wzniesiono na planie prostokąta w konstrukcji zrębowej, na podmurówce. Wnętrze jest otynkowane[2]. Dach jest kryty gontem[6].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie pochodzi z różnych epok: późny renesans reprezentują dwa krucyfiksy (z XVI/XVII w.)[7]. W stylu barokowym wykonano krucyfiks z ok. 1700 i ambonę[7]. Ołtarz pochodzi z drugiej ćwierci XVIII wieku[7].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 111. [dostęp 2014-11-09].
  2. a b tablica informacyjna in situ
  3. a b Jezierzyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 20.
  4. a b c d historia kościoła in situ
  5. Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 425. ISBN 83-7079-589-7.
  6. a b Paweł Anders: Pojezierze Leszczyńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1985, s. 78. ISBN 83-7005-010-7.
  7. a b c Bogdan Zgodziński: Województwo leszczyńskie. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981, s. 75.