Koalicja Nacjonalistyczna (1989)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koalicja Nacjonalistyczna (hiszp. Coalición Nacionalista) – sojusz ugrupowań regionalistycznych zawiązany przez wyborami do Parlamentu Europejskiego w 1989.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W skład koalicji weszły następujące partie:

  • Partido Nacionalista Vasco (PNV)
  • Koalicja Galicyjska (Coalición Galega, CG)
  • Niezależne Zrzeszenia Kanaryjskie (Agrupaciones Independientes de Canarias, AIC)
  • Partido Autonómico Nacionalista de Castilla y León (PANCAL)

Pierwsze cztery miejsca listy zostały zajęte przez Jona Gangoiti (PNV), Isidoro Sáncheza (AIC), José Domingo Posadę (CG) i Francisco José Alonso (PANCAL)[1].

Koalicja uzyskała 303 tys. głosów w wyborach (1,91% w skali kraju) i jeden mandat eurodeputowanego. Najwięcej głosów padło na nią w Kraju Basków (202 tys. i 20,95%) i na Wyspach Kanaryjskich (58 tys. i 11,15%). Niewielkie poparcie zanotowała w Galicji (29 tys. i 3,05%) i Nawarze (2 tys. i 1,05%)[2].

W zgodzie z ustaleniami przedwyborczymi uzyskany mandat został podzielony między trzech kandydatów. Przez trzy lata w PE zasiadał Jon Gangoiti z PNV (lipiec 1989 – lipiec 1992), który przystąpił do frakcji Europejskiej Partii Ludowej, z której odszedł po przystąpieniu do niej Partii Ludowej z Hiszpanii[3].

Przez kolejne dwa lata mandat sprawowali: Isidoro Sánchez (lipiec 1992 – lipiec 1993) jako członek frakcji Europejskiej Partii Ludowej oraz Grupy Tęcza, jak również José Domingo Posada González (lipiec 1993 – lipiec 1994).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Repetición en las cabeceras, El País, 10 czerwca 1989
  2. Resultados de las elecciones al Parlamento Europeo de 1989. [dostęp 2009-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-14)].
  3. La temática europea en el discurso del Partido Nacionalista Vasco (PNV), Gééraldine Galeote González, Revista de Estudios Políticos (Nueva Época). Núm. 103. Enero-Marzo 1999

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]