Konstandinos Kalias
.jpg) Konstantinos Kallias w 1953 | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 2004 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister poczty, telegrafów i telefonów (1945), poseł do Parlamentu Hellenów (1946–?, 1974–1981), minister edukacji i spraw religijnych (1952–1954), minister sprawiedliwości (1958–1961), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1981–1984) |
| Partia |
Narodowa Partia Jedności, Narodowa Unia Radykalna, Nowa Demokracja |
| Odznaczenia | |
| |
Konstandinos Kalias, gr. Κωνσταντίνος Καλλίας (ur. 9 lipca 1901 w Chalkidzie, zm. 7 kwietnia 2004 w Atenach[1]) – grecki polityk i prawnik, parlamentarzysta krajowy, eurodeputowany I kadencji, minister w różnych resortach.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn prawnika Michaila Kalliasa i Eleni Platsi. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach. Działał w Stowarzyszeniu Literackim Parnassos, został też dyrektorem w związku właścicieli bydła w Chalkidzie. W 1935 należał do założycieli Narodowej Partii Jedności, od 1946 do 1951 był jej wiceprzewodniczącym. W 1946 został także po raz pierwszy wybrany do Parlamentu Hellenów, od 1949 zasiadał w zgromadzeniu konsultacyjnym Rady Europy. W 1956 został członkiem Narodowej Unii Radykalnej[2].
Zajmował różne stanowiska rządowe, w tym ministra poczty, telegrafów i telefonów (listopad 1945), wiceministra ekonomii (1947)[1], ministra edukacji i spraw religijnych (1952–1954) oraz sprawiedliwości (1958–1961)[3]. W 1974 wstąpił do Nowej Demokracji, od 1975 do 1976 będąc jej wiceszefem. W kadencji 1977–1981 powrócił do krajowej legislatywy[4]. W 1981 wybrany posłem Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, od 1982 do 1984 był jej pierwszym wiceprzewodniczącym. Należał m.in. do Komisji ds. Instytucjonalnych[5].
Brał udział w ruchach oporu przeciw nazistom i juncie czarnych pułkowników. W 1997 odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Feniksa[2].
W 2003 trafił do Księgi Rekordów Guinessa jako najstarszy autor autobiografii (wówczas 101-latek)[6]. Zmarł rok później w wieku 102 lat. Był żonaty z Chrysulą Kallias (1909–1983).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b In brief. ekathimerini.com, 9 kwietnia 2004. [dostęp 2020-09-06]. (gr.).
- ↑ a b Biogram. servitoros.gr. [dostęp 2020-09-06]. (gr.).
- ↑ Greek ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Hellenów. hellenicparliament.gr. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
- ↑ Konstantinos Kallias. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-09-06].
- ↑ Το βιβλίο Γκίνες γεμάτο ελληνικές σελίδες. inout.gr. [dostęp 2020-09-06]. (gr.).