Kopalnioki
 Kopalnioki | |
| Kuchnia | |
|---|---|
| Data powstania |
koniec XIX wieku |
| Składniki | |
| |
Kopalnioki – twarde cukierki bez nadzienia, o smaku miętowo-anyżowym[1], znane od końca XIX wieku[2], znane w przemysłowej części Górnego Śląska[1].
Skład[edytuj | edytuj kod]
Cukierki składają się z cukru, olejku anyżowego, wyciągu z dziurawca, melisy i mięty oraz barwnika – węgla spożywczego[2].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwę słodyczy można wytłumaczyć tym, że cukierki są czarne i przypominają bryłki węgla[1]. Innym wytłumaczeniem może być fakt, że cukierki rozdawano górnikom po szychcie dla ochrony gardła narażonego na pył węglowy. Górnicy brali po kilka sztuk słodyczy dla swoich dzieci i w taki sposób stały się szeroko znanym przysmakiem rodzinnym[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kopalniok, [w:] Lidia Przymuszała, Dorota Świtała-Trybek, Leksykon dziedzictwa kulinarnego Śląska, Wydanie I, Opole: Uniwersytet Opolski, 2021, s. 310, ISBN 978-83-7395-919-4 [dostęp 2024-02-01].
- ↑ a b c Marek Szołtysek: Kto nam ukradł kopalnioki?. Dziennik Zachodni, 2011/07/10. [dostęp 2016/08/14]. (pol.).