Kościół parafialny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kościół parafialny (daw. kościół farny) – główny kościół danej parafii.

Kościoły parafialne zajmują drugie miejsce w hierarchii po katedrach[1]. Poniżej stoją, odpowiednio: kościoły filialne i kościoły rektoralne[1].

Duszpasterstwem w kościele parafialnym kieruje proboszcz w imieniu biskupa, przewodniczy on także liturgii[1]. W kościołach filialnych, które zazwyczaj znajdują się w parafiach o znacznej powierzchni, sprawowana jest liturgia tak jak w kościele parafialnym, zwykle jednak brak w nich chrzcielnic[1], które powinny być w każdym kościele parafialnym[2].

Kościołowi parafialnemu towarzyszą zwykle zabudowania plebanii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d ks. Stanisław Hołodok. Symbolika (XI). Kościół i jego wyposażenie. „Czas Miłosierdzia”, 2004-05-11. Wydział Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Białostockiej. 
  2. ks. Edward Sztafrowski. Parafia w hierarchicznej strukturze Kościoła. „Prawo Kanoniczne. Kwartalnik prawno-historyczny”. 34 (3–4), s. 70, 1991.