Królestwo Majorki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Królestwo Majorki
Reino de Mallorca
12621349
Flaga
Herb Królestwa Majorki
Flaga Herb
Położenie Królestwa Majorki
Język urzędowy

język kataloński

Stolica

Perpignan

Ustrój polityczny

monarchia

Pierwszy król

Jakub I

Ostatni król

Jakub III

Powierzchnia
 • całkowita


4992 km²

Liczba ludności (1293)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


ok. 50 000
ok. 10 osób/km²

oddzielenie na mocy testamentu Jakuba I

od Aragonii
1262

Aneksja

przez Aragonię
1349

Religia dominująca

Katolicyzm

Królestwo Majorki – utworzone zostało na mocy testamentu króla Aragonii Jakuba I Zdobywcy w 1262 r., jako przyszłe królestwo dla młodszego syna Jakuba II.

Królestwo obejmowało wyspy Majorka, Minorka i Ibiza oraz krainy Roussillon i Cerdanya. Królowie Majorki nosili też tytuł władców miast Montpellier, Carladès(inne języki) i Aumelas. Stolica królestwa znajdowała się w Perpignan[1].

Na skutek inwazji aragońskiej w latach 1285–1286 Królestwo Majorki utraciło hrabstwa Roussillon i Cerdanya, zachowując jedynie Baleary. Po 1298 królestwo na powrót przejęło dawne posiadłości. W 1344 król Aragonii Piotr IV dokonał inwazji na Majorkę i uwięził króla Jakuba III. Po śmierci Jakuba III w 1349 Królestwo Majorki zostało oficjalnie połączone z Aragonią. Formalnie tytuł królów Majorki zachowały do swojej śmierci dzieci Jakuba III.

Lista królów Majorki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Wyrobisz, Królestwo Majorki, „Mówią wieki”, nr 7 z 1982, s. 30-34
  2. W większości obcojęzycznych opracowań lista władców Majorki zaczyna się od Jakuba I Zdobywcy, będącego jednocześnie królem Aragonii i stąd jego syn jest nazywany Jakubem II z Majorki. Natomiast w polskiej historiografii przyjmuje się niekiedy, że pierwszym królem Majorki był dopiero syn Jakuba I Zdobywcy – właśnie Jakub i to on jest „Jakubem I”.
  3. Syn Jakuba III, Jakub do swej śmierci w 1375 używał tytułu króla Majorki.