Krwotoczna choroba zwierzyny płowej
Krwotoczna choroba zwierzyny płowej – zakaźna, lecz niezaraźliwa wirusowa choroba owiec oraz innych przeżuwaczy, przenoszona przez stawonogi. Chorują głównie jelenie wirginijskie (Odocoileus virginianus), owce, kozy, bydło, ale objawy kliniczne choroby opisano tylko u jeleni. Od 2004 roku jest to choroba zwalczana z urzędu w Polsce[1].
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Czynnikiem chorobotwórczym jest wirus oznaczany skrótem EHDV (Epizootic haemorrhagic disease of deer virus). Wirus ten należy do rodziny Reoviridae i rodzaju Orbivirus i jest pokrewny do wirusa wywołującego chorobę niebieskiego języka. Obecnie znane jest 10 serotypów wirusa.
Obraz kliniczny[edytuj | edytuj kod]
Obraz kliniczny zależy od postaci jaką przybiera choroba. U jeleni możemy wyróżnić następujące postacie EHD:
- nadostra
- ostra
- chroniczna.
Podczas przebiegu choroby można stwierdzić: wysoką gorączkę, duszności, krwawe wycieki z nosa, silne zaczerwienienie błony śluzowej policzków i jamy nosowej. Dodatkowo mogą wystąpić obrzęki szyi i głowy. Stwierdza się również biegunki oraz domieszkę krwi w kale.
Zmiany anatomopatologiczne[edytuj | edytuj kod]
Zmiany anatomopatologiczne występujące po śmierci w chorobie niebieskiego języka i krwotocznej chorobie zwierzyny płowej są do siebie bardzo podobne i na tej podstawie nie można odróżnić obydwu jednostek chorobowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2021-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
- Gliński Zdzisław, Kostro Krzysztof, Luft-Deptuła Dorota. Krwotoczna choroba zwierzyny płowej (EHD) – nowa choroba zakaźna podlegająca zwalczaniu na terenie Polski. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia”. 8, 2005.
- Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt – Wykaz chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania (Dz.U. z 2023 r. poz. 1075)