Kuksonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuksonia
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny lądowe

Klasa

incertae sedis

Rodzaj

kuksonia

Nazwa systematyczna
Cooksonia

Kuksonia (Cooksonia) – najstarsza roślina lądowa, której znane są kompletne makroskamieniałości; należała do ryniofitów.

Pojawiła się w wenloku (ok. 432 mln lat temu) i istniała do wczesnego dewonu. Osiągała wysokość do 10 cm. Była najprawdopodobniej rośliną bagienną lub przybrzeżną. Posiadała kłącza, czyli podziemne lub podwodne łodyżki. Kłącza rozgałęziały się widlasto (dychotomicznie) i zawierały wiązkę przewodzącą ułożoną centralnie. Końcowe odgałęzienia interpretuje się jako telomy. U sporofitów zarodnie znajdowały się zawsze na szczycie telomu. U gametofitów występowały tam natomiast kuliste gametangia. Kuksonia miała izomorficzną przemianę pokoleń.

Znanych jest osiem gatunków różniących się kształtem zarodni: Cooksonia pertoni, C. hemisphaerica, C. cambrensis, C. caledonica i C. paranensis, C. banksii, C. bohemica i C. barrandei[1].

Łacińska nazwę rodzajową Cooksonia nadał William Henry Lang(inne języki) w 1937 roku dla upamiętnienia swojej współpracowniczki Isabel Cookson(inne języki), która zebrała okazy Cooksonia pertoni w kamieniołomie Perton Quarry w 1934 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Milan Libertín, Jiří Kvaček, Jiří Bek, Viktor Žárský i Petr Štorch. Sporophytes of polysporangiate land plants from the early Silurian period may have been photosynthetically autonomous. „Nature Plants”. 4 (5), s. 269–271, 2018. DOI: 10.1038/s41477-018-0140-y. PMID: 29725100. (ang.).