Kultura Gallinazo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kultura Gallinazo, zwana czasem kulturą Virú – jedna z kultur andyjskich okresu formacyjnego. Powstała na północy dzisiejszego Peru, w pobliżu Ekwadoru. Czas jej trwania datowany jest na okres od ok. 200 p.n.e. do ok. 300 r. Została odkryta w dolinie Virú, znaleziska rozciągają się od rzeki Santa do granic Ekwadoru. W nich znaleziono ruiny fortec zbudowanych z suszonej cegły adobe. Budowali liczne kanały i zbiorniki wodne dla celów nawadniania ziem uprawnych. Stosowali również jak nawóz guano[1]. Ceramika pochodząca z tych wykopalisk zdobiona jest techniką negatywu[2], tj. pokrywano woskiem elementy dekoracyjne przed wypalaniem. Podczas wypalanie wosk topił się, a powierzchnia nim pokryta pozostawała jaśniejsza. Niektóre wyroby formą przypominają ceramikę związaną z kulturą Mochica. W grobach należących do kultury Gallinazo znaleziono fragmenty tkanin i wyroby z metalu. Zmarłych grzebano w pozycji kucznej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Cywilizacje Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Olmekowie - Inkowie. T. 14. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 251. ISBN 83-7425-369-X.
  2. Praca zbiorowa: Starożytne Peru. Historia kultur andyjskich. Barcelona: Ediciones Folio, 2008, s. 23. ISBN 978-84-413-2746-7.