Kvinnemuseet
 Kvinnemuseet (Muzeum Kobiet) w Kongsvinger w willi "Rolighed" | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1995 |
Położenie na mapie Norwegii  | |
 60°11′52,99″N 12°00′16,55″E/60,198053 12,004597
| |
| Strona internetowa | |
Kvinnemuseet (Muzeum Kobiet) w Kongsvinger zostało założone w willi "Rolighed" – domu rodzinnym pisarki Dagny Juel Przybyszewskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek został zbudowany w 1857 w stylu szwajcarskim[1]. Jego pierwszym właścicielem był kupiec Sigward Irgens Rynning[2]. Po jego śmierci dom został sprzedany. W 1875 roku kupili go Minda i Hans Lemmich Juellowie. Hans Lemmich Juell był lekarzem. Mieli 4 córki. Najbardziej znaną była Dagny Juel Przybyszewska[3]. Po śmierci męża Minda sprzedała dom. Pełnił on rolę plebanii[4], a po II wojnie światowej gmina będąca właścicielem kwaterowała tam osoby nie mające mieszkań[5]. W latach 1954–1983 mieściła się tu stolarnia[6]. Po jej wyprowadzce budynek stał pusty i planowano jego wyburzenie[7].
W 1988 roku zrodziła się idea utworzenia w zdewastowanym domu muzeum związanego z Dagny Juel Przybyszewską i kwestią emancypacji kobiet. Muzeum Kongsvinger wykupiło w 1989 roku zniszczony budynek i przystąpiło do odbudowy. Wymieniono wszystkie okna, a ganek, który się zawalił odrestaurowano na podstawie zachowanych fotografii[7]. 31 maja1995 roku uroczystego otwarcia dokonała norweska królowa Sonja[8][9]. W 1997 roku muzeum uzyskało status muzeum narodowego[9].
Swoją działalność Muzeum Kobiet (bo tak nazwano instytucję usytuowaną w "Rolighed") zainaugurowało wystawą Kvinnesjebner (Losy kobiet). Obecnie w muzeum mieści się stała wystawa poświęcona Dagny Juel Przybyszewskiej oraz wystawy czasowe. Muzeum organizuje koncerty i wystawy współczesnych artystów norweskich. W archiwum muzeum znaleźć można materiały dotyczące Dagny Juel Przybyszewskiej oraz historii norweskiego ruchu emancypacyjnego.
1 czerwca 2017 roku muzeum zostało ponownie otwarte po rocznej przerwie. Została zmieniona ekspozycja[10]. W 2020 roku Muzeum otrzymało dotację 100 tysięcy koron norweskich z Archiwum Narodowego (Arkivverket) na digitalizację i uporządkowanie zbiorów dotyczących trzech norweskich kobiet: Berit Ås, Torild Skard i Trine Eklund[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sveitserstil - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Herskapsbolig - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Distriktslegebolig - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Prestegård - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Leiegård - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Trevarefabrikk - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ a b Rivningstruet og reddet - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Kvinnemuseet [online], Norsk Kulturarv, 6 marca 2003 [dostęp 2021-12-17] (norw. bokmål).
- ↑ a b Kvinnemuseum - Kvinnemuseet [online], kvinnemuseet.no [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Nyåpning av Kvinnemuseet [online], annomuseum.no [dostęp 2021-12-17] (norw.).
- ↑ Geir Christiansen, 100.000 kr til Kvinnemuseet [online], www.mittkongsvinger.no, 18 grudnia 2020 [dostęp 2021-12-17] (norw. bokmål).