Lambeth walk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Lambeth Walk
Wykonawca utworu
Obsada Me and My Girl
Wydany

1937

Nagrywany

1937

Gatunek

jazz, swing

Twórca

Noel Gay (muzyka)
Douglas Furber / L. Arthur Rose (tekst)

The Lambeth Walk – piosenka z 1937, która pierwotnie pojawiła się w musicalu Me and My Girl. Słowa napisali Douglas Furber i L. Arthur Rose do muzyki Noela Gaya.

Tytuł utworu pochodzi od londyńskiej ulicy Lambeth Walk, która niegdyś znana była z miejskiego targu i kultury klasy robotniczej dzielnicy Lambeth[1]. Fabuła musicalu Me and My Girl traktuje o pracującym na targowisku chłopcu, który odziedzicza hrabiostwo, ale nieomal traci swą dziewczynę z Lambeth. Dwa lata później – w 1939 – powstał film brytyjskiej produkcji, The Lambeth Walk, w którym wystąpił Lane.

Wpływ na kulturę[edytuj | edytuj kod]

„The Lambeth Walk” trafił na pierwszą stronę brytyjskiej gazety The Times w październiku 1938 – „While dictators rage and statesmen talk, all Europe dances – to The Lambeth Walk.” („Kiedy dyktatorzy się wściekają, a mężowie stanu dyskutują, cała Europa tańczy do Lambeth Walk.”)[2].

Film[edytuj | edytuj kod]

W filmie Najdłuższy dzień z 1962, opowiadającym o inwazji aliantów w Normandii w czerwcu 1944, piosenka „The Lambeth Walk” jest śpiewana przez szwadron majora Johna Howarda, podczas lotu samolotem w trakcie operacji Deadstick[3].

Taniec[edytuj | edytuj kod]

Od tej piosenki nazwę wziął taniec towarzyski uboższych mieszkańców Londynu, który został spopularyzowany w 1937 przez Lupino Lane’a. Lambeth walk charakteryzuje się żywotnością. Największy rozkwit zanotował w latach 1938–1939. W trakcie tańca wykonuje się od 38 do 44 kroków na minutę[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Lambeth Walk by Cast of Me And My Girl. songfacts.com. [dostęp 2014-10-03]. (ang.).
  2. Lara Feigel: Literature, Cinema and Politics 1930-1945: Reading Between the Frames. Edynburg: Edinburgh University Press Ltd., 2010, s. 112. ISBN 978-0-7486-3950-2. [dostęp 2014-10-03].
  3. Najdluzszy dzien (1962) Soundtracks. IMDb. [dostęp 2014-10-03]. (ang.).
  4. Alex Moore, Ballroom dancing, London, Sir I. Pitman & Sons, 1936.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]