Lasy mieńskie
Lasy mieńskie – zwarty kompleks leśny, obejmujący uroczyska Mienia oraz Pełczanka.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Geograficznie kompleks zlokalizowany jest na Wysoczyźnie Kałuszyńskiej. Administracyjnie teren należy do gminy Cegłów, powiatu mińskiego i województwa mazowieckiego[1]. Na terenie kompleksu leśnego zlokalizowanych jest kilka miejsc pamięci związanych z walkami w okolicach Mińska Mazowieckiego i Warszawy (1830/1831, 1920, 1939-44), jak również poświęconych pamięci ofiar epidemii (XVIII/XIX w.). Na terenie lasów mieńskich znajduje się jeden z najstarszych rezerwatów przyrody w województwie mazowieckim rezerwat Jedlina[2][3][4][5]. W XVI wieku teren, na którym znajdują się obecne lasy mieńskie został ofiarowany przez księżną Annę na uposażenie Szpitala Św. Ducha w Warszawie[4][6]. Po odzyskaniu niepodległości w roku 1918, majątek znalazł się w zarządzie Agencji Gospodarstwa Rolnego i Leśnego przy Zarządzie Miasta Stołecznego Warszawy, choć w dalszym ciągu stanowił uposażenie Fundacji Szpitala Św. Ducha. Po II wojnie światowej, majątek przeszedł w zarząd Lasów Państwowych, które przejęły również lasy sąsiedniego majątku Kuflew, na terenie którego leżała wschodnia rubież dzisiejszego uroczyska Mienia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Położenie Gminy [online], Cegłów [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Lechosław Herz, Wędrówki mazowieckie, 2001.
- ↑ Henryk Kot (red.), Przyroda województwa siedleckiego, 1995.
- ↑ a b Paweł Ajdacki, Joanna Janicka, Mińsk Mazowiecki i okolice, 2008.
- ↑ Gmina Cegłów – Lokalny Atrakcyjny Szlak [online] [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Ludwik Królik, SZPITAL ŚW. DUCHA W WARSZAWIE OD XV DO XV III WIEKU. ZARYS DZIEJÓW, „Studia Theologica Varsaviensia” (22/2), 1984, s. 93-115.