Lech Nowak (lekkoatleta)
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1924 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
1 marca 1999 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Lech Nowak (ur. 2 maja 1924 w Inowrocławiu[1], zm. 1 marca 1999[2]) – polski lekkoatleta i trener. Mistrz Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie II wojny światowej został aresztowany za przynależność do Szarych Szeregów i w lipcu 1944 osadzony w obozie w Groß-Rosen[2]. W maju 1945 pieszo dotarł do Wrocławia. Tam od 1946 uprawiał sport w barwach AZS Wrocław i Gwardii Wrocław[3]. Ukończył również studia weterynaryjne oraz Studium WF Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej[3].
Na mistrzostwach Polski seniorów zdobył trzy medale w dziesięcioboju: złoty w 1948, brązowe w 1947 i 1949[1].
W 1953 założył w Gwardii Wrocław sekcję podnoszenia ciężarów i został jej trenerem. Doprowadził ją do brązowego (1957) i srebrnego (1958) medalu drużynowych mistrzostw Polski. Swoją karierę rozpoczął tam Ireneusz Paliński (od 1956 zawodnik LZS Warszawa)[4].
W 1958 został trenerem roku na Dolnym Śląsku w Plebiscycie Słowa Polskiego[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 409. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ a b Lech Nowak w bazie straty.pl
- ↑ a b Encyklopedia Wrocławia. Warszawa: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 592. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Gwardia Wrocław 1945-1980, b.m i d.w., s. 63
- ↑ Zwycięzcy Plebiscytu Gazety Wrocławskiej na Sportowca i Trenera Roku