Lekcjonarz 2
| Data powstania |
X wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
ℓ 2 |
| Zawartość |
Ewangelistarion |
| Język | |
| Rozmiary |
28,6 × 21,8 cm |
| Typ tekstu | |
| Miejsce przechowywania |
Lekcjonarz 2 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 2 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z X wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]
Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 257 pergaminowych kartach (28,6 cm na 21,8 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Stosuje noty muzyczne (neumy)[2][3].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 18 linijek w kolumnie[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Paleograficznie datowany jest na wiek XI[1]. Rękopis badał Johann Jakob Wettstein, Scholz[3], Paulin Martin oraz Henri Omont[4].
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 280) w Paryżu[1].
Kodeks nie jest cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
- ↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 328.
- ↑ a b C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 387.
- ↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), p. 138
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henri Omont, Fac-similés des plus anciens mss. grecs de la Bibliothèque Nationale du IVe and XIVe siècle (Paris, 1892), 19.
- W. H. P. Hatch, Facsimiles and descriptions of minuscule manuscripts of the New Testament, LXXIII (Cambridge, 1951).