Lekcjonarz 6
| Data powstania |
1265 |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
ℓ 6 |
| Zawartość |
Ewangelistarion, Apostolarion |
| Język |
grecko-arabski |
| Rozmiary |
19 × 13,5 cm |
| Miejsce przechowywania |
Lekcjonarz 6 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 6 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim i arabskim z XIII wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]
Kodeks zawiera wybór lekcji z Dziejów Apostolskich, Listów Pawła, Psalmów oraz niewiele lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 275 pergaminowych kartach (19 cm na 13,5 cm)[1][2][3].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 18 linijek w kolumnie[1].
W Mateuszu 23,35 fraza υιου βαραχιου (syn Barachiasza) została opuszczona, w czym jest zgodny z Kodeksem Synajskim, 59, ℓ 13, ℓ 185 oraz cytatami Euzebiusza[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według kolofonu rękopis sporządzony został w roku 1265[1]. Rękopis badał Johann Jakob Wettstein oraz Dermount[2].
Obecnie przechowywany jest w bibliotece Uniwersytetu w Lejdzie (Or. 243) w Lejdzie[1].
Jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3). NA27 nie cytuje go.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
- ↑ a b c F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 342.
- ↑ C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 387.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacobus Dermout, Collectanea Critica in Novum Testamentum, Leiden 1825.
- W. J. de Jonge, Joseph Scaliger's Greek – Arabic Lectionary, Quaerendo 5 (Amsterdam, 1975), pp. 143–172.
- Anton Baumstark, Das Leydener griechisch-arabische Perikopenbuch für die Kar- und Osterwoche, Oriens Christ II, 4 (1915), pp. 38–58.