Lemat Lallementa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lemat Lallementa – twierdzenie teorii półgrup dotyczące możliwości podnoszenia elementów idempotentnych z półgrup ilorazowych danej półgrupy regularnej do wyjściowej półgrupy, opublikowane przez Gérarda Lallementa w 1966 roku[1].

Lemat Lallementa[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie kongruencją na półgrupie regularnej Niech oznacza klasę abstrakcji elementu względem relacji Jeżeli jest elementem idempotentnym w półgrupie ilorazowej to istnieje taki element idempotentny w że Ponadto, można wybrać tak, by oraz

Twierdzenie odwrotne do lematu Lallementa jest fałszywe. Istnieje wiele półgrup, które nie są regularne, ale spełniają tezę lematu Lallementa. W szczególności, spełnia ją każda półgrupa skończona.

Uogólnienie[edytuj | edytuj kod]

Lemat Lallementa wynika wprost z następującego ogólniejszego stwierdzenia, w którym kongruencję zastępuje się przez równoważny jej homomorfizm.

Niech będzie homomorfizmem półgrup oraz niech będzie takim elementem, że jest elementem idempotentnym w Jeżeli ma uogólnioną odwrotność to element jest idempotentny oraz

Dowód[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ jest odwrotnością to (a) oraz (b) Oznacza to, na mocy (b), że

tj. jest elementem idempotentnym. Ponieważ też jest elementem idempotentnym, zachodzi

Ostatecznie, z powyższego i (a),

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Lallement, Congruences et équivalences de Green sur un demi-groupe régulier (Kongruencje i równoważności Greena na półgrupie regularnej), C. R. Acad. Sci. Paris 262A (1966), s. 613−616.