Leon Antczak
bombardier | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
3 pap |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Leon Antczak (ur. 28 marca 1897 w Sokolnikach, zm. 29 czerwca 1936 w Pas de Calais) – bombardier Armii Wielkopolskiej i Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Sokolnikach w rodzinie Onufrego i Józefy z Owczarzaków[1]. W 1915 wcielony do armii niemieckiej, walczył na froncie zachodni. 27 grudnia wstąpił do Armii Wielkopolskiej i w szeregach 3 pułku artylerii polowej wziął udział w powstaniu wielkopolskim. Walczył między innymi pod Zdziechową i Nakłem[1].
Od czerwca 1919 razem z 12 baterią 14 pułku artylerii polowej walczył na froncie polsko-ukraińskim a później polsko-bolszewickim. Wiosną 1921 przeniesiony do rezerwy, wrócił do Wielkopolski i zamieszkał w Gnieźnie. We wrześniu 1922 wyjechał do Francji. W Pas de Calais pracował w kopalni jako górnik. Zginął w wypadku[2].
Miał syna Bolesława i córkę Janinę[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 14.
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 15.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.