Leon Piwiński

Leon Piwiński (ur. 2 lutego 1889 w Rudzie; zm. 1 grudnia 1942 w Warszawie) – polski krytyk literacki i edytor. Uczęszczał do gimnazjum w Siedlcach. Naukę kontynuował w Warszawie. Jako krytyk debiutował w roku 1912 recenzją powieści Tadeusza Micińskiego Ksiądz. Po 1918 roku pracował w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej jako urzędnik. Jako krytyk współpracował z wieloma czasopismami (m.in. z "Przeglądem Współczesnym", "Światem Książki"). W 1929 zrezygnował z pracy w biurze i zajął się twórczością krytyczną i edytorską. Współpracował z "Wiadomościami Literackimi", na łamach których opublikował około 70 artykułów i recenzji). Pracował w Polskim Radiu. W 1936 roku został redaktorem naczelnym "Pionu". W 1937 roku otrzymał Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. Od 1941 roku pracował w Miejskim Biurze Planowania Zarządu Miejskiego.

Leon Piwiński do ok. 1914 roku używał nazwiska ojca - Pikuła. Między 1920 a 1930 przeprowadził prawnie zmianę nazwiska.

Prace edytorskie (wybór)

• Juliusz Słowacki, Dzieła
• Zygmunt Krasiński, Dzieła
• Juliusz Słowacki, Listy
• Bronisława Ostrowska, Pisma poetyckie
• Adam Mickiewicz, Pisma poetyckie

Bibliografia (wybór)

• Współcześni polscy pisarze i badacze literatury (słownik), T. 6, praca przygotowana w IBL PAN, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne SA, Warszawa 1999
• Wacław Borowy, Wspomnienie o Leonie Piwińskim, "Pamiętnik Literacki" 1946, z. 3/4
• Bolesław Faron, Leon Piwiński jako krytyk prozy narracyjnej, Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie 1963, nr 17.

Linki zewnętrzne

• Książki w opracowaniu Leona Piwińskiego w bibliotece Polona