Leonard Bończa-Stępiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Bończa-Stępiński
Ilustracja
Leonard Bończa (ok. 1908)
Data i miejsce urodzenia

31 października 1876
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1921
Drohobycz

Leonard Bończa-Stępiński (ur. 31 października 1876 w Warszawie, zm. 21 sierpnia 1921 w Drohobyczu) – polski aktor i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent III Gimnazjum Rządowego w Warszawie i Akademii Handlowej w Lipsku. Kształcił się również w Klasie Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym.

Karierę teatralną rozpoczynał na początku XX wieku w Poznaniu, a po roku przeszedł do zespołu Zelwerowicza w Łodzi[1][2]. Stamtąd przeprowadził się do Krakowa i przez wiele lat był aktorem Teatru im. Juliusza Słowackiego, skąd w 1919 przeniósł się do Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie[1].

Zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie prowadził lektorat wymowy.

Przebywając na kuracji w Truskawcu zaraził się czerwonką, w wyniku której zmarł po przewiezieniu do Drohobycza[1].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Nad grobem znakomitego artysty. „Nowości Illustrowane”. Nr, s. 4, 9, 3 września 1921. 
  2. Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności. Warszawa: Wydawn. Tenten, 1994, s. 35. ISBN 83-85477-92-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]