Leopoldyna Horodyńska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopoldyna Horodyńska
Leopoldyna Ścibor-Rylska
Data i miejsce urodzenia

1816
Dłużniów

Narodowość

polska

Rodzice

Ludwik, Róża

Krewni i powinowaci

Eustachy (brat), Eustachy (spadkobierca)

Leopoldyna Horodyńska z domu Ścibor-Rylska herbu Ostoja (ur. 1816 w Dłużniowie, zm. 1897) – polska właścicielka dóbr ziemskich.

Nagrobek Leopoldyny Horodyńskiej w Dudyńcach

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 1816 w Dłużniowie, w majątku rodzinnym swojej matki[1]. Była córką Ludwika Ścibor-Rylskiego i Róży z domu Siekierzyńskiej[1][2] oraz siostrą Eustachego (1817-1899)[3][4].

Wyszła za mąż, jednak po siedmiu latach małżeństwa owdowiała[1]. Po rodzicach odziedziczyła majątek, który pomnażała[1]. W drugiej połowie XIX wieku była właścicielką wsi: w powiecie sanockim – Dudyńce[5][6], Jędruszkowce[7][8][9][10], Pielnia Dolna i Górna[11][12][13][14][1][2], Przybyszów[15][16][17][18], Kamienne[19], a w powiecie stanisławowskim – Demeszkowce[20][21][22] i Ostrów[23][24][25].

Jako właścicielka ziemska był uprawniona do wyboru posła na Sejm Krajowy Galicji[26][15][27][19][28][29][30]. Była inicjatorką budowy i fundatorką kościoła Wszystkich Świętych w Dudyńcach, wzniesionego w latach 1871-1876, oraz przyczyniła się do jego wyposażenia[1][31][32]. W Pielni posiadała gorzelnię[33].

Była znana ze wspierania potrzebujących[1]. W testamencie zapisała 50 000 zł. na cele humanitarne: dla internatu ojców Zmartwychwstańców we Lwowie, dla zakładu ojców salezjanów ks. Bronisława Markiewicza w Miejscu oraz na posagi dla ubogich dziewcząt[1][2]. Ponadto 1000 zł przekazała na utworzenie kasy włościańskich w majątku, w którym zamieszkiwała[1][2]. Rodzinne dobra ziemskie, położone w powiecie sanockim, przekazała w testamencie jedynemu wnukowi swojego brata Eustachego, także Eustachego Rylskiego[1]. Inne majątki rodzinne, leżące w powiecie stanisławowskim, zadysponowała jako fundację rodzinną na wyłączność Ścibor-Rylskich[1].

Zmarła w 1897[1]. Została pochowana na cmentarzu w Dudyńcach[34][32].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Kronika. Wspomnienie pośmiertne. „Czas”. Nr 49, s. 2, 2 marca 1897. 
  2. ↑ a b c d Kronika. Zapis. „Słowo Polskie”. Nr 50, s. 2, 3 marca 1897. 
  3. ↑ Ludwik Augustyn Ścibor-Rylski h. Ostoja. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-04-06].
  4. ↑ Eustachy January Ścibor-Rylski h. Ostoja. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-04-06].
  5. ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 19.
  6. ↑ Potem Hieronim Romer. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 50.
  7. ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 30.
  8. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 76.
  9. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 78.
  10. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 75.
  11. ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 60.
  12. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 144.
  13. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 150.
  14. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 142.
  15. ↑ a b Okręg wyborczy. „Gazeta Lwowska”. Nr 222, s. 7, 26 września 1873. 
  16. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 158.
  17. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 166.
  18. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 156.
  19. ↑ a b Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 190, s. 15, 21 sierpnia 1876. 
  20. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 45.
  21. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 40.
  22. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 43.
  23. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 139.
  24. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 146.
  25. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 137.
  26. ↑ Wykaz. „Gazeta Lwowska”. Nr 5, s. 7, 6 stycznia 1867. 
  27. ↑ Lista wyborców. „Gazeta Lwowska”. Nr 248, s. 5, 28 października 1873. 
  28. ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 112, s. 8, 14 maja 1884. 
  29. ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 217, s. 9, 23 września 1885. 
  30. ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 264, s. 10, 19 listopada 1893. 
  31. ↑ Kościół - zespół kościoła pw. Wszystkich Świętych. zabytki-podkarpacie.pl. [dostęp 2020-04-06].
  32. ↑ a b Dudyńce zdjęcia, galeria - zdjęcie, nagrobek Leopoldyny z Rylskich Horodyńskiej. 2014-01-06. [dostęp 2020-04-06].
  33. ↑ Beata Suwała-Szczechowska. Powiat sanocki w okresie autonomii galicyjskiej. „Rocznik Rymanowa Zdroju”. Tom IX, s. 48, 2006. Stowarzyszenie Przyjaciół Rymanowa Zdroju. 
  34. ↑ Dudyńce Cemetery Transcription. semanchuk.com. [dostęp 2020-04-05]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leopoldyna_Horodyńska&oldid=71794303”