Leszek Zasztowt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Zasztowt
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1953
Olsztyn

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Profesura

2009

Dyrektor
Instytucja

Instytut Historii Nauki PAN

Okres spraw.

2007–2015

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Leszek Zasztowt (ur. 25 lutego 1953 w Olsztynie) – polski historyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Lotnictwa Polskiego w Warszawie, następnie studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1978 pracownik w Instytucie Historii Nauki PAN (wcześniej Instytut Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN; w latach 2007-2015 dyrektor Instytutu). Od 1998 pracownik Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego (od 2006 profesor UW; od 2009 profesor ,,belwederski"). Przewodniczący Rady Naukowej Archiwum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie[1]. Od 1991 sekretarz, a od 2010 prezes Komitetu Kasy im. Józefa Mianowskiego - Fundacji Popierania Nauki. Od 2002 członek korespondent, członek zwyczajny i sekretarz generalny w latach 2011-2020 Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[2] oraz członek Komisji Historii Nauki Polskiej Akademii Umiejętności, a także Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN. Stypendysta Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (1999/2000), stypendysta British Academy (1988). Wykładał gościnnie na uniwersytetach w Brnie (Czechy) i w Lund (Szwecja). Członek Collegium Invisibile[3].

Zajmuje się historią Europy Środkowo-Wschodniej i Rosji XIX-XX w.: dziejów politycznych, historii kultury, nauki i oświaty, procesów społecznych, narodowościowych i wyznaniowych. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w roku 2014[4]. Syn doktora medycyny Janusza Zasztowta, brata Haliny Zasztowt-Sukiennickiej[5]. Wnuk wileńskiego socjalisty inżyniera Aleksandra Zasztowta.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Mianowski. Biografia konserwatysty, Warszawa 2021, 234 s.[6]
  • Rok 1918. Odrodzona Polska i Sowiecka Rosja w nowej Europie, redakcja: L. Zasztowt, J. Szumski, Warszawa 2019, t.I: 489 s.; t. II: 402 s.
  • Melting Puzzle. The Nobility, Society, Education and Scholarly Life in East Central Europe (1800s-1900s), "Bibliotheca Europae Orientalis", vol. XLIX, studia 7, Warsaw 2018, 367 p.
  • L. Zasztowt, J. Schiller-Walicka (red.), Historia nauki polskiej, T. X, 1944-1989, Warszawa 2015, część 1 - Warunki rozwoju nauki polskiej, 448 s.; część 2 - Instytucje, 718 s., część 3 - Idee i polityka, 446 s.
  • L. Zasztowt, P. Hübner, J. Piskurewicz, J. Soszyński, A History of the Józef Mianowski Fund, translated and edited by Jacek Soszyński, Warsaw 2013, 166 p.
  • Akademie nauk, uniwersytety, organizacje nauki. Polsko-rosyjskie relacje w sferze nauki XVIII-XX w., red. L. Zasztowt, Warszawa 2013, 756 s.
  • Kasa Mianowskiego 1881-2011, red. L. Zasztowt, Warszawa 2011, 468 s.
  • East and West. History and Contemporary State of Eastern Studies, red. L. Zasztowt, J. Malicki, "Bibliotheca Europae Orientalis", vol. XXXIV, didactica 5, Warsaw 2009, 338 s.
  • Europa Środkowo-Wschodnia a Rosja XIX-XX wieku. W kręgu edukacji i polityki, "Bibliotheca Europae Orientalis", T. XXVII, Studia 3, "Przegląd Wschodni", Wydawnictwo Retro-Art, Warszawa 2007 (druk 2008), 561 s.
  • Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk w latach 1953-2003. Księga jubileuszowa z okazji pięćdziesięciolecia działalności, red. L. Zasztowt, J. Schiller, Instytut Historii Nauki PAN, Warszawa 2004 (druk 2005), 508 s.
  • Kresy 1832-1864. Szkolnictwo na ziemiach litewskich i ruskich dawnej Rzeczypospolitej. Towarzystwo Naukowe Warszawskie, Instytut Historii Nauki PAN, Warszawa 1997, 456+16 s. nlb+2 mapy.
  • L. Zasztowt, P. Hübner, J. Piskurewicz, Kasa im. Józefa Mianowskiego – Fundacja Popierania Nauki 1881-1991, nakładem Kasy Mianowskiego, Warszawa 1992, 70 s.
  • Popularyzacja nauki w Królestwie Polskim 1864-1905, Ossolineum, Wrocław 1989, 278 s.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ jubileusz-60-lecia-archiwum-polskiej-akademii-nauk. [dostęp 2014-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-14)].
  2. ↑ Prezydium Zarządu wybrane 25 listopada 2010 r.. tnw.waw.pl. [dostęp 2011-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lipca 2011)].
  3. ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 2014 r. o nadaniu odznaczeń [online].
  5. ↑ Sukiennicka z Zasztowtów Halina (Zasztowt-Sukiennicka) (1900-1998). Internetowy Polski Słownik Biograficzny (PSB, tom XLV, 2007-2008). [dostęp 2019-07-17].
  6. ↑ jozef-mianowski-biografia-konserwatysty-autorstwa-prof-leszka-zasztowta [online].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leszek_Zasztowt&oldid=72822836”