Liamoo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liamoo
Ilustracja
Liamoo (2024)
Imię i nazwisko

Per Liam Pablito Cacatian Thomassen

Pseudonim

Liamoo

Data i miejsce urodzenia

10 września 1997
Lidköping

Gatunki

pop, rap

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 2016

Liamoo, właśc. Liam Cacatian Thomassen (ur. 10 września 1997 w Lidköping) – szwedzki piosenkarz.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ma szwedzkie, norweskie, fińskie i filipińskie korzenie[1]. Był prześladowany w szkole i przerwał naukę w pierwszej klasie szkoły średniej[2].

W 2016 wziął udział w przesłuchaniach do dwunastego sezonu szwedzkiej wersji programu Idol[3]. Mimo odpadnięcia w tygodniu kwalifikacyjnym otrzymał tzw. dziką kartę, dzięki czemu wystąpił w finale, w który ostatecznie zwyciężył[3]. Po programie wydał debiutanckie single: „Beautiful Silence” (jako finalista Idola[4]) i „Playing with Fire”, które dotarły odpowiednio do 42. i 6. miejsca na oficjalnej szwedzkiej liście sprzedaży[5]. Drugi z nich uzyskał w Szwecji status platynowej płyty[6].

W 2018 z utworem „Last Breath” zajął szóste miejsce w finale programu Melodifestivalen 2018. Z piosenką dotarł do dziewiątego miejsca na szwedzkiej liście sprzedaży[7], a za jej sprzedaż uzyskał status platynowej płyty w Szwecji[8]. W tym samym roku nagrał featuring do utworu Johna de SohnaForever Young”, który uzyskał status złotej płyty w Szwecji[8] i uplasował się na 38. miejscu na liście sprzedaży[7]. W 2019 z utworem „Hold You”, wykonywanym w duecie z Hanną Ferm, zajął trzecie miejsce w finale programu Melodifestivalen 2019[9][10]. Utwór dotarł do drugiego miejsca na liście sprzedaży w Szwecji[7]. 17 maja 2019 wydał singiel „Broken Hearted”, który nagrał przy współpracy ze Steernerem i Hechmannem[11]. W 2022 z utworem „Bluffin” zajął czwarte miejsce w finale programu Melodifestivalen 2022[12]. Z utworem dotarł do ósmego miejsca na liście sprzedaży w Szwecji[7]. W 2024 z utworem „Dragon” powrócił do Melodifestivalen 2024 i zajął piąte miejsce w finale programu[13].

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Najwyższe pozycje na listach Certyfikat
SWE
[5][7]
POL
[14]
2016 Beautiful Silence 42
Playing with Fire 6
  • SWE: platynowa płyta[6]
2017 „Burn”
„It Ain't Easy”
2018 Last Breath 9
  • SWE: platynowa płyta[8]
„Journey”
2019 Hold You(oraz Hanna Ferm) 2
„Broken Hearted” (oraz Steerner i Hechmann)
2022 „Guld, svett & tårar” (oraz Klara Hammarström)
Bluffin 8
2023 „Running with Lightning” (oraz Kuba Szmajkowski) 14
Gościnnie
2018 Forever Young(John de Sohn, gościnnie: Liamoo) 38
  • SWE: złota płyta[8]
„–” oznacza, że singel nie był notowany na liście.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Idol-Liam om sitt okända ursprung: „Många som frågar”. hant.se, 2016-11-21. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  2. „Idol”-Liam om uppväxten: „Var ensam i skolan”. aftonbladet.se, 2016-12-09. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  3. a b Här är Idol-vinnaren 2016 – se vinnarlåten igen. tv4.se, 2016-12-09. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  4. Beautiful Silence – Liam Cacatian Thomassen. music.apple.com. [dostęp 2022-03-16]. (ang.).
  5. a b Discography Liam Cacatian Thomassen. swedishcharts.com. [dostęp 2022-03-16]. (ang.).
  6. a b Sverigetopplistan Liam Cacatian Thomassen. sverigetopplistan.se. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  7. a b c d e Discography Liamoo. swedishcharts.com. [dostęp 2022-03-16]. (ang.).
  8. a b c d Sverigetopplistan Liamoo. sverigetopplistan.se. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  9. Sweden: Malou Prydz and Hanna Ferm & Liamoo to the final. eurovision.tv. [dostęp 2022-03-16]. (ang.).
  10. John Lundvik är vinnaren av Melodifestivalen 2019. blogg.svt.se, 2019-03-09. [dostęp 2022-03-16]. (szw.).
  11. LIAMOO, Steerner, Hechmann – Broken Hearted. discogs.com. [dostęp 2022-03-16]. (ang.).
  12. Melodifestivalen 2022 – faworytka bukmacherów wygrywa bilet do Turynu!. eurowizja.org. [dostęp 2022-03-16]. (pol.).
  13. Darshan Bijuvignesh, 🇸🇪 Sweden: Marcus & Martinus to Eurovision 2024 [online], Eurovoix, 9 marca 2024 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  14. Kuba & Liamoo – Running with Lightning (OLiS – oficjalna lista airplay: 20.01.2024–26.01.2024). olis.pl. [dostęp 2024-01-29]. (pol.).