Lodowa Piwnica
49°14′14″N 20°16′49″E/49,237167 20,280333 Utwory lodowe we wnętrzu jaskini w lipcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Długość |
50 m |
| Głębokość |
18 m |
| Wysokość otworów |
1423 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′14″N 20°16′49″E/49,237167 20,280333
| |
Lodowa Piwnica, dawniej Lodowa Jaskinia Bielska[1] (słow. Ľadový sklep, Ľadová pivnica, Ľadová pivnica pod Organom, Ľadová jaskyňa, węg. Jégpince, niem. Beler Eiskeller, Orgel[2][3]) – jaskinia w Tatrach Bielskich, w północno-wschodnich stokach Margicy w masywie Bujaczego Wierchu, w żlebie stanowiącym orograficznie lewe odgałęzienie Doliny Suchej Bielskiej[4][a].
Otwór Lodowej Piwnicy ma kształt trójkąta o wysokości około 10 metrów[5] (według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej szerokość i wysokość wejścia do jaskini wynoszą po około 8 metrów[1]). Zlokalizowany jest na wysokości 1423 m n.p.m.[6], w literaturze podawane są wysokości 1433 m[3] lub 1434 m[5][1][7]. Skalna ścianka nad ogromnym otworem wejściowym porośnięta jest przez kosodrzewinę[5]. Jaskinia składa się z przestronnego korytarza, prowadzącego w dół pod kątem około 40 stopni i zakończonego salą 18 metrów poniżej otworu. W komorze tej znajdują się nawet w lecie nacieki lodowe[1]. Całkowita długość jaskini wynosi 50 metrów[3] lub 60 metrów[1].
Lodowa Piwnica jest jedną z trzech zalodzonych jaskiń w Tatrach Bielskich[1], jedyną w której lód utrzymuje się przez cały rok[7]. Była znana przynajmniej od XIX wieku[5]. Na południowy zachód od niej i nieco niżej znajduje się Alabastrowa Jaskinia[1].
-
Otwór wejściowy usytuowany jest u stóp skalnej ścianki -
Główny korytarz jaskini
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według atlasu satelitarnego Tatry i Podtatrze jest to Lapisdurowy Żleb. Nie jest to zgodne jednak z opisem w przewodniku Władysława Cywińskiego, zgodnie z którym Lapisdurowa Kazalnica wznosi się w widłach Lapisdurowego Żlebu i głównego ciągu Doliny Suchej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ Dr Futó Endre, Tatry Bielskie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-09-13].
- ↑ a b c Zoznam jaskýň [online], Slovenské múzeum ochrany prírody a jaskyniarstva [dostęp 2021-08-29].
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 108. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tatry Bielskie, część wschodnia., tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-018-0
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 458. ISBN 83-01-13184-5.