Louis Baillot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Baillot
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1924
Paryż

Data i miejsce śmierci

8 maja 2007
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, inżynier

Alma Mater

École nationale supérieure du pétrole et des moteurs

Stanowisko

deputowany Zgromadzenia Narodowego (1967–1968, 1973–1978) poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1979–1984, 1986–1989)

Partia

Francuska Partia Komunistyczna

Tablica pamiątkowa na placu Louisa Baillota w Paryżu

Louis Henri Baillot (ur. 11 maja 1924 w Paryżu, zm. 8 maja 2007 tamże[1]) – francuski polityk, samorządowiec i inżynier, deputowany krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Henri był weteranem I wojny światowej i socjalistycznym samorządowcem, później prowadził kawiarnię. Matka Marie-Louise Chemin była sprzedawczynią. Louis Ballot był zaangażowany w młodzieżowy ruch oporu podczas II wojny światowej, po wyzwoleniu działał w młodzieżówce Jeunes Communistes. Zaangażowany w ruch pacyfistyczny i antykolonialny, protestował przeciwko I wojnie indochińskiej. W październiku 1952 aresztowany podczas jednej z demonstracji, był więziony do lipca 1953, w wyniku czego nie mógł objąć mandatu radnego zdobytego w maju 1953. Ukończył studia w École nationale supérieure du pétrole et des moteurs, pod koniec lat 40. pracował jako badacz w zakresie inżynierii lotniczej[2][3].

W 1944 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, od 1961 wchodził w skład jej komitetu centralnego, odpowiadając m.in. za kwestie obronności. Zasiadał też we władzach stowarzyszenia przyjaźni francusko-radzieckiej[2]. W latach 1953–1989 pozostawał radnym miejskim Paryża. W kadencjach 1967–1968 i 1973–1978 był członkiem Zgromadzenia Narodowego[4]. W 1979 został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, ponownie uzyskał mandat w 1986 w miejsce Maxime’a Gremetza. Przystąpił do Grupy Komunistów i Sojuszników[5].

Od 1955 był żonaty z Yvette Cabrejas, miał dwie córki[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Kawaler Legii Honorowej, otrzymał też Złoty Medal Miasta Paryża[3]. Jego imieniem nazwano jeden z placów w Paryżu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. L'adieu à Louis Baillot. humanite.fr. [dostęp 2022-11-03]. (fr.).
  2. a b c Baillot Louis. maitron.fr. [dostęp 2022-11-03]. (fr.).
  3. a b Louis Baillot. whoiswho.fr. [dostęp 2022-11-03]. (fr.).
  4. Louis Baillot. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-11-03]. (fr.).
  5. Louis Baillot. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-03].