Ludwik Bronisz-Pikało

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Bronisz-Pikało
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1926
Lublin

Data i miejsce śmierci

18 lipca 2011
Lublin

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży

Ludwik Bronisz-Pikało (ur. 9 lutego 1926 w Lublinie, zm. 18 lipca 2011 w Lublinie) – polski prozaik, autor utworów dla młodzieży, działacz ZHP.

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych KUL. W 1944 był żołnierzem Armii Krajowej. W latach 1944-1945 służył w Ludowym Wojsku Polskim. W latach 1957-1981 był pracownikiem kolejnictwa.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwsza skrzydlata
  • Murzyn
  • Światło w mroku
  • Sny puszyste, migdałowe
  • Strzały w drodze
  • Legenda o nieuchwytnym
  • "O17" nadaje
  • Ja Kolaborant

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]