MF Grimm
| Imię i nazwisko |
Percy Carey |
|---|---|
| Pseudonim |
Grandmaster Grimm |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1975 |
| Wydawnictwo |
Day By Day Entertainment |
| Powiązania |
Daniel Dumile, Drasar Monumental, Kool G Rap, KRS-One, Roc Raida, Large Professor, Kurious, Monsta Island Czars |
| Zespoły | |
| Monsta Island Czars | |
| Strona internetowa | |
Percy Carey (ur. 11 czerwca 1970 w Nowym Jorku), znany jako MF Grimm, Jet Jaguar i GM Grimm – amerykański producent muzyczny, raper, scenarzysta komiksowy i były aktor dziecięcy.
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Percy Carey dorastał w dzielnicy Upper West Side na Manhattanie. Jego sąsiad – Morgan Freeman, pomógł mu obsadzić go jako aktora dziecięcego w Ulicy Sezamkowej, gdzie po raz pierwszy pojawił się w sezonie 7, odcinek 0806. Pojawił się w serialu od 5. do 9. roku życia[1]. „W jednym odcinku, zgubiłem swój ząb, więc z Wielkim Ptakiem musieliśmy przejść przez Ulicę Sezamkową i spróbować go znaleźć ” – wspomina Carey[2]. Pomysł na ten odcinek zrodził się po tym, jak Carey powiedział Jimowi Hensonowi o śnie, który miał poprzedniej nocy[3].
W młodości Grimm związał się ze społecznością hip-hopową i w wieku 14 lat zdecydował o byciu MC. Jego matka wsparła go i kupiła mu gramofony i mikrofon[4]. Carey został wydalony z liceum Park West w Hell’s Kitchen po pobiciu szkolnego dziekana za zaległe pieniądze na narkotyki[1].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
MF Grimm rozpoczął karierę w późnych latach 80. operując w Nowym Jorku. Potem udał się w trasę wraz MC Lyte. W 90. latach Grimm kontynuował freestyle'owe turnieje i nagrywał z takimi raperami jak Lord Finesse, GZA i Large Professor.
We wczesnych latach 90. Carey przeniósł się do Kalifornii, gdzie utworzył grupę Gravediggaz (nie mylić z inną grupą hip-hopową Gravediggaz) i współpracował wraz Rociem Raidą as his DJ. W 1993 roku Grimm zajął trzecie miejsce w World Supremacy Battle, mając reputację doświadczonego battle rapera[5]. W tym samym roku wydał swój pierwszy singiel, So Whatcha Want Nigga? (potem wydany na Scars & Memories album in 2005) and grywał jako Jack The Rapper na Execution Night, dzieląc scenę z Lady of Rage, Tupakiem i Tha Dogg Pound w Atlancie. Pracował wtedy z takimi raperami jak Kool G Rap, Kurious i KMD, występując w ich albumach[6].
W 1993 roku MF Grimm był w trakcie nagrywania debiutanckiego albumu, jednak po postrzeleniu i hospitalizacji, większość materiału została skradziona bądź zaginęła, jako że założono nieuchronną śmierć. Po wybudzeniu się ze śpiączki Grimmowi udało się odzyskać część nagrań i materiału wydanych potem jako single wydane w albumie Scars & Memories z 2005 roku.
W połowie lat 90. MF Grimm wypuścił wiele singli w wytwórni Bobbito Garcii – Fondle ’Em, gdzie rozpoczął owocną współpracę z MF Doomem, którego debutiancki album Operation: Doomsday został nagrany w piwnicy Grimma oraz Grimm służył jako producent wykonawczy. Odbyło się to w czasie, gdy Grimm założył wydawnictwo muzyczne Day By Day Entertainment oraz grupę Monsta Island Czars wraz z MF Doomem.
Na początku XXI wieku był we współpracy w MF Doomem przy MF EP w wydawnictwie Brick Records. Wydanie zawierało remiksy, ale również nowy materiały i instrumentalną wersję każdego kawałku.
W 2001 roku MF Grimm nagrał swój debiutancki album The Downfall of Ibliys: A Ghetto Opera w czasie gdy odsiadywał swój wyrok w więzieniu[7]. Cała płyta została nagrana w ciągu dnia i zawierała utwory i udziały od Count Bassa D oraz MF Dooma. Płyta została wydana przez Day By Day Entertainment, jednakowo Grimm miał okazję odsłuchać ją dopiero kilka lat później po odsiedzeniu wyroku. W okresie końca pobytu w więzienia, Day By Day Entertainment wydało album kompilacyjny materiału MF Grimma i MF Dooma zatytułowany Best of MF. Zawiera dotychczasowe utwory obu artystów, jak i wiele niewydanych dotychczas kawałków, które później zostały wydane pod innymi tytułami w różnych projektach.
Obok wypuszczania własnego materiału, Grimm służył jako producent muzyczny albumów takich jak Operation: Doomsday, Black Bastards KMD-a i Escape from Monsta Island! Monsta Island Czars.
Po wyjściu z więzienia Grimm wydał swój drugi album Digital Tears: E-mail from Purgatory w 2004 roku pod pseudonimem z Monsta Island Czars – Superstar Jet Jaguar. Słowa albumu jak i beaty zostały stworzone w więzieniu za pomocą podręcznego automatu perkusyjnego, ukrywanego przed strażnikami. W tym samym roku on i MF Doom wydali trzecią wspólną płytę Special Herbs + Spices Volume 1. Album zawierał freestyling MF Grimma nad rytmami MF Dooma zaczerpniętymi z jego serii albumów instrumentalnych Special Herbs. Po tym wydaniu MF Grimm wydał kompilację materiałów nagranych i wydanych przed The Downfall of Ibliys: opera getta. Uwzględniono singiel hitów podziemnych, a także trudniejszy do znalezienia materiał, a kompilacja została wydana w 2005 roku jako Scars & Memories.
W 2006 roku MF Grimm wydał 60-ścieżkowy, trzypłytowy album American Hunger, pierwszy w historii hip-hopu w wydawnictwie Day By Day Entertainment. Album zawierał także udział członków Monsta Island Czars. Każda z trzech płyt miała być oddzielnym „posiłkiem” – „Breakfast” (ang. śniadanie), „Lunch” i „The Last Supper” (ang. ostatnia wieczerza). Na albumie znajduje się utwór „The Book of Daniel”, zjadliwy utwór diss nagrany w odpowiedzi na dyskursy MF Dooma przeciwko Monsta Island Czars.
Grimm stworzył autobiograficzny komiks ilustrowany przez Ronalda Wimberly'ego, Sentences: The Life of MF Grimm, wydany przez Vertigo we wrześniu 2007 roku[2]. Dwa miesiące później, MF Grimm pojawił się w National Public Radio, gdzie opowiadał o swych planach na przyszłość[2]. W tym samym roku MF Grimm wydał album The Hunt for the Gingerbread Man wraz z The Order of the Baker Mixtape.
W 2008 roku Grimm, pod swym prawdziwym imieniem, dostał dwie nominacje do Nagrody Eisnera za najlepszy scenariusz oparty na faktach i najlepsze liternictwo. Otrzymał dwie nagrody Glyph Awards za najlepszą okładkę i historię roku[8].
W 2009 roku Grimm wydał krótki mixtape dla strony internetowej Day By Day Entertainment pt. Story: Substance, Style, Structure and the Principles of Hip Hop.
2010s[edytuj | edytuj kod]
W 2010 roku Grimm wydał siódmy album You Only Live Twice: The Audio Graphic Novel wydawany z 13-stronicowym komiksem Jima Mahfooda.
W 2012 roku nawiązał współpracę z niezależnym producentem Drasarem Monumentalem i wytwórnią Vendetta Vinyl. Pierwszą pracą duetu był mixtape zatytułowany Preemptive Strike, a następnie Good Morning Vietnam. Duet kontynuował ich sukces, wydając pełnometrażową kontynuację Good Morning Vietnam 2: The Golden Triangle w listopadzie 2013 roku. W tym wydaniu rozwinięto koncepcję Wietnamu i wprowadzono również heroinę jako motyw przewodni. 25 listopada 2014 roku duet wydał trzecią i ostatnią iterację serii, Good Morning Vietnam 3: The Phoenix Program.
4 lutego 2015 roku MF Grimm ogłosił wydanie kompilacji swoich piosenek miłosnych do wydania 14 lutego 2015 roku, zatytułowanej MF Love Songs. Wydanie ma obejmować materiał z całej jego kariery[9].
Pseudonimy[edytuj | edytuj kod]
MF Grimm przez lata używał różnorakich pseudonimów. Jako nastolatek posługiwał się pseudonimem Build and Destroy, zaś pod koniec lata 80. zmienił na The Grimm Reaper podczas okresu w Kalifornii, po tym jak wielokrotnie ma „szalony przepływ” (ang. mad flow). Jako członek Monsta Island Czars, używał pseudonimu Jet Jaguar i Superstar Jet Jaguar od gigantycznego robota z filmu Godzilla kontra Megalon. Po wyjściu z więzienia używał pseudonimu GM Grimm, będącego skrótem od Grandmaster Grimm. Od 2004 roku Grimm używa głównie MF Grimm, mimo że czasami określa się jako GM Grimm lub Jet Jaguar.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1986 roku Grimm przeżył próbę zabójstwa, gdy został trzykrotnie postrzelony. W 1994 roku przeżył kolejną próbę zabójstwa ze strony konkurujących dealerów narkotykowych[2], jednak to poskutkowało ogłuchnięciem, ślepotą i paraliżem do pasa w dół. Przyrodni brat MF Grimma i ówczesny menedżer Jansen Smalls zginął w ataku. Wskutek próby zabójstwa zainteresowane Grimmem zerwały z nim kontakt. Grimm odzyskał w pełni zdolność mowy, słuch i wzrok, jednak wskutek paraliżu porusza się na wózku inwalidzkim[2].
Jednakowo, wysokie rachunki za jego hospitalizację zmusiły Grimma do powrotu handlu narkotykami. Ten styl życia w końcu go dogonił, kiedy jego organizacja została zdjęta przez policję.
W wyniku działalności narkotykowej Grimm został skazany na dożywocie na podstawie Rockefeller Drug Laws w 2000 roku. Przed rozpoczęciem wyroku, Grimm zaczął nagrywać swój debiutankci album, The Downfall of Ibliys: A Ghetto Opera. W 2003 roku, karę dożywocia została zmieniona i niedługo został wypuszczony z więzienia[7].
Relacja z MF Doomem[edytuj | edytuj kod]
MF Grimm i MF Doom stali się przyjaciółmi we wczesnych latach 90., z powodu wspólnych zainteresowań hip-hopiem i komiksami. Po tragicznej śmierci brata Dooma w 1993 roku, DJ Subroca i paraliżu Grimma, przyjaźń obu zacieśniła się, zamieszkali razem i pomagali sobie nazwajem. Chociaż Grimm utrzymywał obecność w hip hopu, Doom pojawił się dopiero pod koniec lat 90. Grimm, jako producent wykonawczy, sfinansował Operation: Doomsday, a także dostarczył próbki, które pojawiły się na albumie. Grimm sfinansował także wydanie drugiego albumu grupy KMD Black Bastards, po raz kolejny służąc jako producent wykonawczy.
W 2000 roku Doom i Grimm wydali wspólną kompilację MF EP, w której obaj artyści dzielili materiał płyty, w tym wersje instrumentalne. Po zwolnieniu Grimma z więzienia w 2003 roku Day By Day Entertainment wydało kompilację materiałów MF Grimma i MF Dooma jako Best of MF. W 2004 roku duet wydał wspólny album Grimma rapujący nad rytmami Special Herbs Dooma o nazwie Special Herbs + Spices Volume 1.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]
- 2002: The Downfall of Ibliys: A Ghetto Opera
- 2004: Digital Tears: E-Mail From Purgatory (jako Superstar Jet Jaguar)
- 2005: Scars & Memories
- 2006: American Hunger
- 2007: The Hunt for the Gingerbread Man
- 2010: You Only Live Twice: The Audio Graphic Novel
- 2017: American Hunger: Rebirth
- 2019: American Hunger Rebirth, Vol. 2: Trials, Tribulations, Humiliation and Elevation
Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]
- 2003: Best of MF (wraz MF Doomem)
- 2015: MF Love Songs
Albumy grupowe[edytuj | edytuj kod]
- 2000: MF EP (wraz MF Doomem)
- 2004: Special Herbs + Spices Volume 1 (wraz MF Doomem)
- 2012: Good Morning Vietnam (wraz Drasarem Monumentalem)
- 2013: Good Morning Vietnam 2: The Golden Triangle (wraz Drasarem Monumentalem)
- 2014: Good Morning Vietnam 3: The Phoenix Program (wraz Drasarem Monumentalem)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ben Westhoff, Private Enemy [online], The Village Voice, 31 października 2006 [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ a b c d e Parsing 'Sentences: The Life of MF Grimm' [online], National Public Radio, 7 listopada 2007 [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ Andrés Ciambotti, The Wisdom of MF Grimm – The Kitchen Mix [online], The Kitchen Mix, 2 czerwca 2014 [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ Layne Weiss, A formal introduction to MF Grimm, Percy Carey (Includes interview) [online], Digital Journal, 6 listopada 2013 [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ Brolin Winning, MF Grimm – interview [online], Urban Smarts [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ MF Grimm | Album Discography. AllMusic. [dostęp 2020-03-01]. (ang.).
- ↑ a b Julianne Escobedo Shepherd, MF Grimm: The Downfall of Ibliys: A Ghetto Opera Album Review – Pitchfork [online], Pitchfork [dostęp 2020-02-29] (ang.).
- ↑ [http://daybydayent.com/2011/05/07/percy-carey-to-attend-wizard-world-big-apple-comic-con-may-21-22/ 大发一分六合漏洞_盈彩彩票首次送88���] [online], daybydayent.com [dostęp 2020-03-03].
- ↑ MF Grimm, LADIES, are you looking for something to accompany a nice glass of red wine? [online], Facebook, 4 lutego 2015 [dostęp 2020-03-01] (ang.).