Magnus Johansson (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magnus Johansson
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leif Magnus Johansson

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1971
Ölme

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988 IFK Ölme 2 (0)
1989–1998 IFK Göteborg 158 (3)
1998–2003 FC Groningen 83 (4)
2003–2007 IFK Göteborg 75 (4)
W sumie: 318 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1993  Szwecja U-21 28 (0)
1992  Szwecja U-23 4 (0)
1995  Szwecja 1 (0)
W sumie: 33 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Leif Magnus Johansson (ur. 10 listopada 1971 w Ölme) – szwedzki piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Johansson karierę rozpoczynał w 1988 roku w zespole IFK Ölme. W 1989 roku został graczem pierwszoligowego klubu IFK Göteborg. Sześć razy zdobył z nim mistrzostwo Szwecji (1990, 1991, 1993, 1994, 1995, 1996), a także raz Puchar Szwecji (1992). Graczem IFK Göteborg był przez 10 sezonów.

W 1998 roku Johansson przeszedł do holenderskiego FC Groningen, grającego w Eerste divisie. W sezonie 1999/2000 awansował z zespołem do Eredivisie. W lidze tej zadebiutował 20 sierpnia 2000 w zremisowanym 1:1 meczu z Willem II Tilburg. W Groningen grał do końca sezonu 2002/2003. Następnie wrócił do IFK Göteborg. W 2007 roku zdobył z nim mistrzostwo Szwecji, po czym zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku Johansson jako członek kadry U-23 wziął udział w letnich igrzyskach olimpijskich, zakończonych przez Szwecję na ćwierćfinale.

W pierwszej reprezentacji Szwecji Johansson wystąpił jeden raz, 8 marca 1995 w zremisowanym 3:3 towarzyskim meczu z Cyprem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]