Maksymilian Paradystal
| |
 podporucznik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1875 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
(?) 1929 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Maksymilian Paradystal (ur. 2 października 1875 w Pilicy, zm. prawdopodobnie w 1929 w Warszawie) – żołnierz armii rosyjskiej i oficer kawalerii Legionów Polskich i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Adolfa i Karoliny z d. Steyman[1]. Absolwent Gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Zmobilizowany do armii rosyjskiej. Następnie pracował na Węgrzech. Od 1915 w Legionach Polskich. Był dowódcą 1 szwadronu 2 pułku ułanów Legionów Polskich podczas I wojny światowej[1].
Szczególnie odznaczył się „w walce pod Rudką Sitowicką /3 VIII 1916/ broniąc wraz z oddziałem wysuniętej placówki, nast. organizując skuteczny kontratak”[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Od listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim. Awansowany do stopnia wachmistrza walczył w szeregach 2 pułku szwoleżerów na froncie wojny polsko-bolszewickiej[2].
Po zakończeniu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie zmarł[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty. Dzieci: Irena (ur. 1904) i Roman (ur. 1910)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5493[2][3]
- Krzyż Niepodległości[2]
- Krzyż Walecznych[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 157.
- ↑ a b c d e f g Polak (red.) 1993 ↓, s. 158.
- ↑ Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 37.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Adam Mniszek, Klemens Rudnicki: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.