Manuel da Fonseca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manuel da Fonseca (ur. 15 października 1911 w Santiago do Cacém, zm. 11 marca 1993 w Lizbonie), pisarz portugalski[1]. Był przedstawicielem portugalskiego neorealizmu[2][3], w swojej twórczości ukazywał przede wszystkim problemy społeczne oraz trudny los chłopów pochodzących z rodzinnej prowincji rolniczej Alentejo. Zadebiutował w 1940 wierszem Rosa dos Ventos[4]. Jego najważniejsze prace to powieści (m.in. Cerromaior z roku 1943, Seara de Vento (Posiew wichru) 1958, wyd. pol. 1977), zbiory opowiadań (m.in. Aldeia nova 1942) i poezji (m.in. Rosa dos ventos 1940, Poemas completos 1958, wybór pol. Pieśni z gościńców 1979). Należał do Portugalskiej Partii Komunistycznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Manuel Lopes da Fonseca. portaldaliteratura.com. [dostęp 2016-10-16]. (port.).
  2. ↑ Manuel da Fonseca, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-10-16] (ang.).
  3. ↑ Manuel Lopes da Fonseca. citi.pt. [dostęp 2018-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-29)]. (port.).
  4. ↑ Manuel da Fonseca, Novelist and Poet, 81. nytimes.com. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_da_Fonseca&oldid=69787589”