Marcin Nieborowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Nieborowski
Herb
Prawdzic
Data urodzenia

ok 1595

Data śmierci

po 1674

Żona

Zofia Radoszewska

Dzieci

Jan,
Kacper Aleksander,
Marcin,
Stanisław

Marcin Nieborowski herbu Prawdzic (ur. ok. 1595, zm. po 1674) – urzędnik ziemski, 1668–1674 starosta zwoleński.

Jako chłopiec został oddany na dwór Zygmunta III Wazy. Był towarzyszem zabaw królewicza Władysława. W 1611 powołano go na pisarza ziemskiego sochaczewskiego. Od 1622 podczaszy gostyński, od 1648 podkomorzy sochaczewski. W 1668 Jan II Kazimierz mianował go starostą zwoleńskim.

Wielokrotnie posłował do sejmów. Reprezentował ziemię sochaczewską na sejmie konwokacyjnym w 1648, na którym przystąpił do konfederacji generalnej (31 lipca 1648)[1]. W następnym roku uczestniczył w sejmie koronacyjnym Jana Kazimierza. W trakcie jego obrad wetował projekty Władysława Dominika Zasławskiego-Ostrogskiego, nadające uprawnienia sądownicze regimentarzom[2]. W kolejnych latach był wielokrotnie delegowany przez sejmik sochaczewski na sejmy walne (1646, 1650, 1655, 1658, 1661, 1664–1665, I i II 1666, 1667)[3]. Na sejmie 1646 roku król Władysław IV wyznaczył go do składu komisji inwentaryzacyjnej skarbu i archiwum grodzkiego w Sochaczewie, zaś w 1661 Jan Kazimierz do rewizji ksiąg w Rawie Mazowieckiej[4]. Uczestniczył w sejmie konwokacyjnym w 1668, gdzie dołączył do konfederacji generalnej (5 listopada 1668)[5], oraz w sejmie nadzwyczajnym w 1670[6]. Był posłem-elektorem królów Michała (1669) i Jana III (1674), podpisując pacta conventa ostatniego z nich[7].

W 1636 objął w posiadanie wieś Nieborów. W 1662 nabył Kozłów Wojskowy, zaś część Małej Wsi sprzedał w 1659.

Ożeniony z Zofią Radoszewską, z którą miał synów: Jana, Kacpra Aleksandra, Marcina i Stanisława.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Kobierecki, Aktywność parlamentarzystów rawskich na sejmach za panowania Wazów w latach 1587–1668, „Przegląd Nauk Historycznych”, 5 (1), 2006.
  2. Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejm koronacyjny Jana Kazimierza w 1649 r., „Acta Universitatis Wratislaviensis : Historia”, 45, 1985, s. 38.
  3. Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy : Prawo – doktryna – praktyka, t. 2, Wrocław: Wyd. UWr, 2000, s. 359, ISBN 83-229-2130-6.
  4. Paulina Grobelna-Mazurek, Staropolska praktyka archiwalna na podstawie badań inwentarzy skarbca i archiwum koronnego krakowskiego (XVI–XVIII w.) : Komisje inwentaryzacyjne, „Przegląd Archiwalno-Historyczny”, 3, 2016, s. 22, 26.
  5. Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 70.
  6. Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 112.
  7. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 29.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej t. XII, Warszawa 1915, s. 69.
  • Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 487.