Maria Ursula d’Abreu e Lencastro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maria Ursula d’Abreu e Lencastro, znana też jako Maria Ursula Lancastro y Abreu (ur. 1682 w Rio de Janeiro, zm. 1730 na Goa) – brazylijska poszukiwaczka przygód, w latach 1700–1714 służyła w armii portugalskiej pod przybranym męskim nazwiskiem i w męskim stroju[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1700, w wieku 18 lat, w sekrecie opuściła rodzinny dom i ojca Joâo d’Abreu d’Oliveirę[2]. Przebrana w męski kostium, przyjęła imię Balthazara do Conto Cardoso i popłynęła do Portugalii. Chciała przeżyć przygodę jak krzyżowcy, o których czytała książki[3].

W Lizbonie zaciągnęła się do wojska jako ochotniczka na wyprawę do Indii. Wzięła udział w ataku na Amonę na Goa i okupacji fortów Corjuem i Panelem. Została za to awansowana na kapitana. W 1703 mianowano ją gubernatorem jednego z ważniejszych w regionie zamków. W kolejnym roku przydzielono jej pod zarząd fort Madre de Deus. Do 1714 brała udział w wielu wyprawach przeciwko indyjskim Bhonslom z Savantvadi w imperium Marathów[4], które rozsławiły jej imię. Przez cały czas działała pod fałszywym nazwiskiem i w męskim przebraniu[3].

W 1714 ujawniła prawdziwą tożsamość, ponieważ pragnęła wyjść za mąż za Alfonsa Arrasa Teixeirę de Mello, gubernatora zamku S. Joâo Baptista. Zgodę na ślub wydał król Portugalii[3].

W 1718 Jan V Wielkoduszny wyznaczył jej pensję za służbę narodowi z obietnicą gwarancji wypłaty tejże także jej potomkom[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian B. Michalik, Maria Żmigrodzka, Kronika kobiet, wyd. 1, Warszawa: Wydawn. "Kronika", 1993, ISBN 83-900331-5-1, OCLC 49931249 [dostęp 2021-10-30].
  2. O Panorama: Semanario de Litteratura E Instruccao, 1840 [dostęp 2021-10-30] (port. braz.).
  3. a b c d James Grant Wilson, John Fiske, Appleton's Cyclopædia of American Biography: Grinnell-Lockwood, D. Appleton, 1887 [dostęp 2021-10-30] (ang.).
  4. Teotonio R. De Souza, Essays in Goan History, Concept Publishing Company, 1989, ISBN 978-81-7022-263-7 [dostęp 2021-10-30] (ang.).